Τετάρτη 29 Φεβρουαρίου 2012

ΕΚΤΟΣ ΑΠ’ ΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΙ ΕΜΕΙΣ, ΗΛΙΘΙΕ.
 
 
Ζούμε ένα παρατεταμένο εφιάλτη, από τον οποίο δεν ξεφεύγουμε ξυπνώντας.
Έχουμε αρχίσει να βαδίζουμε στην έρημο και ξέρουμε πως έχουμε μπροστά μας ολόκληρη τη Σαχάρα.
Μετά την υπερψήφιση  της νέας ταφόπλακας από τα 199 ανδρείκελα, αυτά που βιώνουμε τα δύο τελευταία χρόνια, περικοπές, εργασιακές ανατροπές, απολύσεις, εφεδρείες, ανεργία, πείνα, νεόφτωχοι, νεοάστεγοι κλπ κλπ θα λογίζονται ωq μερικές σκηνές από το έργο. Η ταινία αρχίζει μόλις τώρα.
Κι όμως! Ακόμη και αυτή τη στιγμή κάποιοι πείθονται πως υπάρχει φως στο βάθος του τούνελ. Και μάλιστα το βλέπουν, χωρίς να αντιλαμβάνονται πως είναι το τρένο που έρχεται κατά πάνω μας.
Ο Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος το είπε γλαφυρά. Θα έχουμε, μέσα σε δυο χρόνια , μείωση του προσδόκιμου ζωής κατά μια τουλάχιστον δεκαετία.
Πρόκειται για μια μεθοδευμένη γενοκτονία. Την είδαμε να συμβαίνει κι αλλού. Όπου πάτησε το πόδι του το ΔΝΤ, άφησε πίσω του καμένη γη, εκατομμύρια εξαθλιωμένους, χιλιάδες αυτοκτονημένους.
Όπου συγκροτήθηκε λυκοσυμμαχία, σαν την Ε.Ε, έβαλαν τους λύκους να φυλάνε τα πρόβατα και δε βρέθηκε ούτε η προβιά τους.
Και ενώ μας τυλίγει η φρίκη, άλλοι μιλούν για αεροπορικούς μαζικούς ψεκασμούς με κατασταλτικά (πώς γίνεται όμως κάποιοι να κρατούν ομπρέλα;), άλλοι προσποιούνται πως αν δεν μιλούν για όλ’ αυτά, μπορούν κιόλας να τα ξορκίζουν, πως  συνεχίζει να υπάρχει μια «κανονικότητα», πως όσο η Τρέμη και ο Καψής βγαίνουν στα τηλεπαράθυρα, όλα  ‘βαίνουν καλώς’, πως αν πάρουμε το μπακαλοδέφτερο και λογαριάσουμε πώς θα μοιράσουμε τις πενταροδεκάρες, μπορούμε να κοιμόμαστε ήσυχοι, ή τέλος πάντων να κοιμόμαστε, έστω και ανήσυχοι.
Και μέσα σ΄αυτή την έρημο που δεν έχει ούτε αντικατοπτρισμούς ούτε οφθαλμαπάτες.  τα αμετανόητα πασόκια συνεχίζουν να οργανώνουν και να μιλάνε ανοιχτά, με κυνισμό,  για το πολιτικό τους αύριο, η γαλάζια γενιά να προθερμαίνεται για την εξουσία και οι κατάμαυροι νεοφασίστες να έχουν δημόσιο βήμα και να εξαπολύουν φληναφήματα.
Εκεί που θα ‘πρεπε να πάψουν να υπάρχουν, πολιτικά και βιολογικά, να έχουν φύγει νύχτα από το ρημαγμένο τόπο και, όσοι έχουν μείνει να νοιώθουν ντροπιασμένοι και να δείχνουν αμήχανοι, υπάρχουν και συνεχίζουν να είναι το ίδιο κυνικοί και ξεδιάντροποι.
Και οι άλλοι; Πού είναι οι άλλοι;
Μάλιστα! Όλο αυτό είναι ο καπιταλισμός, που άφησε να μεσολαβήσει μια ανάσα πλαστικής ευημερίας, δανεικού καταναλωτισμού και χρεωμένης αυταπάτης και μας έπιασε στον ύπνο.
Και τι θα πούμε λοιπόν; Πως, μπλα-μπλα-μπλα μας παγίδεψαν; Πως μπλα-μπλα-μπλα τους πιστέψαμε;
Και τι σημαίνει αυτό; Αν τα παιδιά μας αποφάσιζαν να  δικάσουν κι εμάς ως συνένοχους, μαζί με τους πρωταίτιους, για την  ερήμωση της ζωής τους, θα μας έδιναν το ακαταλόγιστο;
Στην καλύτερη δηλαδή περίπτωση, θα μας αθώωναν ως ηλίθιους;
Στη συγκέντρωση στο Σύνταγμα, στις 12 του μαυροφλέβαρου, είχε πολύ κόσμο. Οι δεκάδες χιλιάδες όμως πάνω από τους πολλούς στην Αθήνα και στην επαρχία - αχ στην επαρχία - πού ήταν; Πού ήταν το ένα εκατομμύριο άνεργοι; Πού κλείστηκαν όλοι αυτοί που τελούν 'υπό εφεδρεία'; Σε ποιο καναπέ βούλιαξαν όλοι αυτοί που βλέπουν τους δικούς τους να παίρνουν τη μεταναστευτική βίζα; Σε ποια άπρακτη απόγνωση χώθηκαν όλοι αυτοί που έχουν άρρωστο το δικό τους άνθρωπο και δε βρίσκουν ούτε σύριγγα στα νοσοκομεία; Με πόσους τόνους ηλιθιότητας ψεκάστηκαν όσοι προχτές ήταν και πάλι απεργοσπάστες;
  
O τίτλος του κειμένου και οι σκέψεις που ακολουθούν, σε καμιά περίπτωση, ας μη θεωρηθούν ως συμπλήρωμα ή αντιπερισπασμός στο σπουδαίο βιβλίο του Μπογιόπουλου.  Θα ήταν  πολύ αλαζονική και υπερφίαλη κάθε απόπειρα συμπλήρωσής του. Στο κάτω-κάτω ας την επιλέξει ο ίδιος ο συγγραφέας.
Ας πούμε λοιπόν ότι το βιβλίο του Μπογιόπουλου δίνει το ερέθισμα για μερικές σκέψεις. Μιας και δεν είναι αυτή η πρώτη απεύθυνση στον κοινωνιολογικά και ιστορικά «ηλίθιο», ας συμπεριλάβουμε ως ερέθισμα και το βιβλίο του Μάικλ Μουρ, «Ηλίθιε Λευκέ», μια επίσης σπουδαία ανάλυση της σύγχρονης αμερικάνικης κοινωνίας.
Και ο Μπογιόπουλος και ο Μουρ, χρησιμοποιώντας αυτή την κλητική προσφώνηση, μάλλον συνοψίζουν αρκετά γλαφυρά την αγανάχτησή τους, για την κοινωνιολογική τύφλα που έχει πάρει  διαστάσεις  ηλιθιότητας. Επειδή όμως αυτή  η ερμηνεία της προσφώνησης μπορεί να θεωρηθεί  αυθαίρετη και άσχετη με την κρίση και τα συναισθήματα των δύο συγγραφέων,  ας την περιορίσουμε στο πώς την προσλαμβάνει προσωπικά η γράφουσα, για να γλιτώσουμε πιθανές παρεξηγήσεις.
Και επιπλέον για την αποφυγή παρεξηγήσεων,  αυτές οι σκέψεις ας μη θεωρηθούν ως κριτικό σημείωμα, αλλά και ως αυτοκριτική απολογία.  Κι ας κάτσει ο καθένας από μας να επιμερίσει για τον εαυτό του, την πράξη ή την απραξία του, την ηθελημένη αφέλειά του και τη συνειδητή του αναισθησία, την κουτοπόνηρη περιχαράκωσή του και τη μίζερη ηττοπάθεια, με λίγα λόγια το μερίδιο ηλιθιότητας που μας αναλογεί.
Γιατί είναι σίγουρο πως, για να φτάσουμε εδώ που φτάσαμε,  ο καθένας από μας  δεν έκανε αυτό που όφειλε να κάνει. σύμφωνα με τον κοινωνικό του προσδιορισμό.
Το καθήκον τους απέναντι στην τάξη τους το έκαναν υποδειγματικά, μόνο αυτοί που ερημώνουν σήμερα τις ζωές μας. Μπορούμε να τους κατηγορήσουμε για πολλά, όχι όμως για ταξική ασυνέπεια. Υπερασπίστηκαν και υπερασπίζονται τα συμφέροντα της τάξης τους με 'συγκινητική' επιμονή.  
Εμείς βρεθήκαμε ασυνεπείς και ηθελημένα εξαπατημένοι ή εξαγορασμένοι.
Άλλοτε παραδομένοι σε  μια ξεφτιλισμένη δημοκρατία όλο επιφάσεις και τρικλοποδιές, άλλοτε πλαδαρά χουχουλιασμένοι επί του καναπέως και άλλοτε εξαντλημένοι σε θεωρητικές αναλύσεις και περιγραφές αλλά στην πράξη ολίγιστοι, εκθρέψαμε μόνοι μας τον Γκοτζίλα και τον αφήσαμε να μας τρομοκρατεί.
Βέβαια – κι αυτό ας μην αποτελέσει άλλοθι αλλά ερμηνεία – οι φυσικοί λένε πως όσο περισσότερα και απανωτά  χτυπήματα καταφέρνεις σ’ ένα αντικείμενο, τόσο του παρατείνεις την αδράνεια.
Σ’ ένα αντικείμενο…
Μιας και  αυτή, η εξερεύνηση της ηλιθιότητάς μας, παραπέμπει και στον Ηλίθιο  του Ντοστογιέφσκι, ας κρατήσουμε απ’ το βιβλίο του μεγάλου μυθιστοριογράφου, μια αποστροφή από τις εξομολογήσεις του Μίσκιν: «…πάντα, όποτε η αρρώστια μου τύχαινε να επιδεινώνεται και με έπιαναν απανωτές κρίσεις, βυθιζόμουν σε πλήρη αποβλάκωση, έχανα εντελώς το μνημονικό μου και παρ’ ότι δούλευε το μυαλό μου, ανατρεπόταν θαρρείς, η λογική ροή των σκέψεών. Κατά συνέπεια μου ήταν αδύνατο να βάλω σε τάξη παραπάνω από δυο τρεις ιδέες.»
Ο Μίσκιν βέβαια περιέγραψε έτσι τα συμπτώματα της επιληψίας από την οποία έπασχε. Μια παθολογική κατάσταση για την οποία δεν έχει καμιά ευθύνη αυτός που υποφέρει και δεν έχει καμιά σχέση με την ηλιθιότητα. Η αποστροφή του Μίσκιν καταγράφεται, όχι γιατί εμείς  πάσχουμε  από επιληψία, αλλά γιατί τα συμπτώματα της κοινωνικής ηλιθιότητας είναι σχεδόν τα ίδια.  Το δικό μας «βύθισμα στην αποβλάκωση» έχει επίσης πάρει παθολογικές διαστάσεις, όμως  δεν επιδέχεται φαρμακευτική αγωγή. Η δική μας ηλιθιότητα είναι, στο μεγαλύτερο μέρος της,  αποτέλεσμα μιας αριστοτεχνικής και αδιάκοπης χειραγώγησης και λιγότερο, αλλά καθόλου ευκαταφρόνητα, συνέπεια προσωπικού εφησυχασμού και ηθελημένης άγνοιας.
Ο «ηλίθιος» του Μουρ ή του Μπογιόπουλου είναι αυτός που αγνοεί την κοινωνική του θέση και τον ιστορικό του προορισμό. Είναι αυτός που συνειδητά ή ασυνείδητα αυταπατάται. Αυτός που θεωρεί τις κοινωνικές και πολιτικές εξελίξεις ως τυχαία και αναπόφευκτα, ασύνδετα συμβάντα, λίγο-πολύ ως φυσικά φαινόμενα και πιστεύει ότι αδυνατεί να τα καθορίσει ή, ακόμη χειρότερα, αδιαφορεί γι αυτά.
Ο κοινωνιολογικά και ιστορικά «ηλίθιος» δεν έχει μειωμένη εγκεφαλική ουσία. Μπορεί μάλιστα να είναι ιδιοφυής σ’ ένα συγκεκριμένο τομέα. Ιδιαίτερα σήμερα, που η αυστηρή όλο και πιο στενή εξειδίκευση σαρώνει, ιδιοφυείς άνθρωποι σ’ ένα συγκεκριμένο πεδίο, πολιτογραφούνται σωρηδόν στην αυτοκρατορία των ηλίθιων.
Ή όπως το λέει πολύ χαρακτηριστικά ο Χαριτόπουλος στο Εγχειρίδιο Βλακείας,
«…το χαρτί δεν είναι πιστοποιητικό ευφυΐας. Αν το μυαλό κάποιου φτάνει για να πάρει δίπλωμα οδήγησης, κατά πάσα πιθανότητα φτάνει και για να πάρει ένα δίπλωμα σπουδών. Τα νοητικά απαιτούμενα είναι περίπου ισοδύναμα…
Δεν είναι σπάνιο το ενσταντανέ του Μπούλη να ποζάρει με την τήβεννο του Χάρβαρντ και το πτυχίο ρολό στα χέρια του να μην ξέρει που να το βάλει».

Τρίτη 28 Φεβρουαρίου 2012

Απομυθοποίηση: H αλήθεια για τα λευκά ψηφοδέλτια


Τι λέει ο εκλογικός νόμος και τι απαντά το υπουργείο σε ερώτημα Ελληνα πολίτη επ αυτού - Ποια κόμματα ευνοεί το Λευκό, το Ακυρο και η Αποχή! Για να σταματήσει επιτέλους η εκστρατεία παραπλάνησης του Ελληνικού Λαού!


Εδώ και κάμποσο καιρό παρατηρείται, μια ευρύτατη προσπάθεια παραπλάνησης του εκλογικού σώματος, από συγκεκριμένα πολιτικά κέντρα εξουσίας, η οποία δυστυχώς αναπαράγεται από ανθρώπους οι οποίοι παρασύρονται από την λαμπερή κεντρική ιδέα των κέντρων αυτών! 

Συγκεκριμένα, στο διαδίκτυο, κυκλοφορεί ειδικά το τελευταίο διάστημα, μια είδηση «μαϊμού» σχετικά με την λευκή ψήφο! «Λυτοί και δεμένοι» λοιπόν, καλούν τον κόσμο να ψηφίσει λευκό στις εκλογές, διότι όπως ισχυρίζονται, αν υπάρχουν 51% λευκά επί του συνόλου των ψηφισάντων, τότε οι εκλογές ή ακυρώνονται ή επαναλαμβάνονται ή το αποτέλεσμά τους είναι .. Αντισυνταγματικό, ανάλογα με την έκδοση που διαχέεται αυτή η εσφαλμένη πληροφορία στο διαδίκτυο.

Η αλήθεια απέχει παρασάγγας από αυτά που γράφονται!

Δευτέρα 27 Φεβρουαρίου 2012

Η βόμβα που δεν εξερράγη, το παρακράτος και οι "εκατομμυριούχοι"...




Κάποιοι μυστήριοι τρομοκράτες  ενεργοποίησαν μια βόμβα στο Μετρό, όταν ο συρμός σταμάτησε στη γνωστή συνοικία- θρύλος (μόνο ο Ολυμπιακός και το Αιγάλεω να κερδάνε, οι άλλοι να πάνε να γαμηθούν, που εκτόξευσε ο Θωμάς Μητρόπουλος).

Η βόμβα τελικά δεν εξερράγη, λόγω κακής συνδεσμολογίας, όπως μας πληροφόρησαν οι αστυνομικοί συντάκτες.

Ήταν μια από τις σπάνιες φορές που εγχώριοι τρομοκράτες ετοίμαζαν τυφλό χτύπημα με δεκάδες αθώους πολίτες νεκρούς και τραυματίες.

Αν δεχθούμε την αστυνομική θεωρία για το τυφλό χτύπημα θα κάνουμε το απλό ερώτημα που συνοδεύει τέτοιες ενέργειες: ποιος ωφελείται;

Φαντασθείτε τα εγχώρια και διεθνή ΜΜΕ να παρουσιάζουν σοκαριστικές φωτό και video από διαμελισμένα κορμιά.

Για εβδομάδες το χτύπημα θα μονοπωλούσε τις ειδήσεις.

Τι σημαίνει αυτό;

1ον> Θα ξεχνάγαμε αυτοστιγμή τους αξιότιμους κυρίους και κυρίες του κοινοβουλίου, τους λεγόμενους «εκατομμυριούχους» που έβγαλαν τα λεφτά τους στο εξωτερικό και τώρα παίζουν την κολοκυθιά με την νοημοσύνη και την αξιοπρέπειά μας.

2ον> Ο δικομματισμός που τώρα αιμορραγεί θα έβγαινε κερδισμένος καθώς θα συσπείρωνε ξανά τους φιλήσυχους πολίτες και βουλευτές που βγήκαν από τα μαντριά.


3ον> Θα μπορούσε να δώσει άλλοθι στα ευρωπαικά κοινοβούλια να μην ψηφίσουν το νέο πακέτο και να πηγαίναμε σε ανεξέλεγτη χρεοκοπία με την πληρωμή των περίφημων ασφαλίστρων κινδύνου αλλά και ένα εσωτερικό χάος χωρίς προηγούμενο. Ο σοκαρισμένος λαός θα αναζητούσε ξανά τη σωτηρία του στην πεπατημένη του δικομματισμού.

Αν μπορούσαμε λοιπόν να αναζητήσουμε κερδισμένους από ένα τέτοιο χτύπημα αυτοί δεν θα ήταν άλλοι από τους πρωταγωνιστές της 40χρονης νοσηρής μεταπολίτευσης την οποία χαρακτήρισαν τα σκάνδαλα, η ανομία, η διαπλοκή και φυσικά η τρομοκρατία που κράτησε στη ζωή το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ στα δύσκολα.

Με λίγα λόγια το παρακράτος έχει κάθε λόγο, σ΄αυτή τη συγκυρία, να ζητάει νεκρούς για να διατηρηθεί ζωντανό…

Νικόλαος: “Ζούμε χωρίς εθνική υπερηφάνεια”


Mesogaias Nikolaos “Ζούμε χωρίς εθνική υπερηφάνεια”

Σε εποχές κρίσεων όπως η σημερινή, που αποπνέουν χαρακτηριστικά εθνικού αδιεξόδου, με ρίζες πολυσύνθετες και πολυεπίπεδες, μια κοινωνία που διψάει για οξυγόνο ανακούφισης, ψυχραιμίας και προσδοκίας για το μέλλον, οφείλει να στρέφεται σε εθνικές σταθερές.

Είναι μια αυτονόητη επιδίωξη, προκειμένου να μην ισορροπήσουμε στο κενό. Να «κρατηθούμε». Να περιορίσουμε τις …..
απώλειες και τους εθνικούς ακρωτηριασμούς. Να κοιτάξουμε πιο βαθιά και μακριά, από εκεί όπου φτάνει η ματιά μιας κοινωνίας σε διαρκή σύγχυση και προβληματισμό.

Η ελληνική κοινωνία έχει τις δικές της ιδιαιτερότητες. Τις οποίες δεν κατάφεραν να κατανοήσουν οι εκπρόσωποι των δανειστών, που εμπνεύστηκαν και συνέταξαν τις δανειακές συμβάσεις, με αποτέλεσμα ο εθνικός στόχος που επιθυμούν να προσδιορίσει με σαφήνεια η Ελλάδα ενόψει του 2020, να είναι η… επιστροφή στο 2009. Δηλαδή, έντεκα χαμένα χρόνια, στη διάρκεια των οποίων το εθνικό και το αληθές θα διαγκωνίζονται μεταξύ τους.



Κυριακή 26 Φεβρουαρίου 2012

Ακρωτήριο Σούνιο – περιήγηση στο αττικό τοπίο


(141.11) Ακρωτήριο Σούνιο – περιήγηση στο αττικό τοπίο

Η διπλωματική εργασία επιχειρεί να προτείνει αφενός τη δημιουργία ενός τρόπου προσέγγισης του αρχαιολογικού χώρου του Σουνίου, ώστε ο επισκέπτης να αναπτύσσει ένα είδος διαλόγου με αυτόν.

Φοιτήτρια: Χαρμαλιά Κωνσταντίνα 
Επιβλέποντες καθηγητές: Σοφία Τσιράκη, Κώστας Μωραϊτης
Τμήμα αρχιτεκτόνων μηχανικών ΕΜΠ
Ημερομηνία υποστήριξης: 5/12/2011


Η διπλωματική αυτή εργασία επιχειρεί να προτείνει αφενός τη δημιουργία ενός τρόπου προσέγγισης του αρχαιολογικού χώρου του Σουνίου, ώστε ο επισκέπτης να αναπτύσσει ένα είδος διαλόγου με αυτόν καθώς τον προσεγγίζει και αφετέρου τη διαμόρφωση μιας περιήγησης στο τοπίο με στόχο ο επισκέπτης να αντιλαμβάνεται τον τόπο στο σύνολό του. Επιπλέον, σε συνάρτηση με τον αρχαιολογικό χώρο, χωροθετείται και ένα μικρό κέντρο πολιτισμού και περιβάλλοντος.

Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου 2012

Ιωάννινα: Δείτε σε ΒΙΝΤΕΟ την ομαδική μούντζα των μαθητών στους επίσημους!



Μπορεί ο Κάρολος Παπούλιας να μην πήγε στην παρέλαση για την απελευθέρωση των Ιωαννίνων για να αποφθεχθούν οι εντάσεις αλλά τελικά οι μαθητές είχαν άλλα πλάνα…

Περνώντας μπροστά από την εξέδρα των επισήμων ομάδα μαθητών από το σχολείο της πόλης γύρισε και μούτζωσε τους επισήμους.
Πριν από αυτό ο σημαιοφόρος της παρέλασης φώναξε δυνατά «Είστε μ@λ@κες» εξοργίζοντας τον δήμαρχο της πόλης. Ο Φίλιππας Φίλιος, δήμαρχος Ιωαννίνων δεν αποχώρησε μόνο από την εξέδρα των επισήμων, αλλά και από το χώρο που γινόταν η παρέλαση.
Όπως θα δείτε ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΣΧΟΛΕΙΟ δεν στράφηκε προς τους επισήμους!
Το βίντεο είναι από το τοπικό site ΠΑΛΜΟΣ ΗΠΕΙΡΟΥ:



 ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΘΕΛΑΝΕ ΝΑ ΚΡΥΨΟΥΝΕ !!!!




AYTH THN EIKONA ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΚΡΥΨΟΥΝ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΙΣ "ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ".ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΔΕΝ ΗΘΕΛΑΝ ΝΑ ΔΕΙ Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΟΙΝΗ ΓΝΩΜΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑΝ ΝΑ ΚΡΥΨΟΥΝ ΡΙΧΝΟΝΤΑΣ ΑΠΡΟΚΛΗΤΑ ΧΗΜΙΚΑ ΣΤΟ ΠΡΩΤΟ ΔΕΚΑΛΕΠΤΟ.ΜΗΝ ΠΑΙΖΕΤΕ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΟΥΣ. ΠΑΙΞΤΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΠΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ, ΙΔΙΩΣ ΣΕ ΞΕΝΑ SITE ΟΣΟΙ ΜΠΟΡΕΙΤΕ. 800.000 ΕΛΛΗΝΕΣ

Καταπληκτικό (και αμείλικτο)





ΠΕΡΙ ... ΕΡΓΑΣΙΑς

1.   Καταργείται η φράση αγανακτισμένου γείτονα "Θα κάνετε ησυχία να κοιμηθούμε, δουλεύουμε  αύριο" (σιγά να μην δουλεύετε από αύριο).
2.                  Κατά συνέπεια καταργείται και η συνώνυμη έκφραση "Τελειώνετε κυρία μου, έχουμε και δουλειές" (δεν έχετε είπαμε).
3.                  Μη ορθή θεωρείται επίσης και η έκφραση "Μια δουλειά σε βάλαμε να κάνεις" (Μία; αχαχαχαχαχαχαχαχαχαχ.......!!!).

ΑΝΕΚΔΟΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ



Ποια είναι η διαφορά ενός εργαζόμενου από μία πίτσα;
Η πίτσα μπορεί να θρέψει οικογένεια.


Τι κοινό έχουν η γαλοπούλα και οι Έλληνες;
Τη βγάζουν δεν τη βγάζουν μέχρι τα Χριστούγεννα.


Συνελήφθη 15χρονος έξω από σχολείο με μικροποσότητα βιβλίων.


Πώς χαρακτηρίζουν οι επαγγελματίες την κατάσταση με την οικονομική κρίση:
Φούρναρης: ψίχουλα.
Αγρότης: ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι.
Ανθοπώλης: μαρασμός.
Υφασματέμπορος: πανί με πανί.
 Ψαράς: ούτε λέπι.
 Φαρμακοποιός: με το σταγονόμετρο.
Ηλεκτρολόγος: δεν βλέπω φως.
Υδραυλικός: Μούφα η δουλειά
Mηχανικός αυτοκινήτων: Στο ρελαντί...
Έμπορος χαλιών: χάλια.
Κομμωτής: τρίχες.
Ψιλικατζής: ψιλοπράγματα.
Νεκροθάφτης: ψόφια πράγματα.
Tυπογράφος: ούτε φύλλο.
EGYPT VIRTUAL TOUR OVER GIZA PYRAMIDS SUPERBE !!!!

Τι δεν πρέπει κάποιος να έχει σύμφωνα με τον Γκάντι
Ο μεγάλος ινδός πολιτικός και στοχαστής, Μαχάτμα Γκάντι με τη φιλειρηνική δράση του, τη σκέψη και τα όσα κατάφερε έγινε μια από τις πιο διάσημες προσωπικότητες του περασμένου αιώνα.

Ο Γκάντι πριν τη δολοφονία του, έδωσε στον εγγονό του ένα χαρτί με αυτά που αποκαλούσε «τα 7 αμαρτήματα του κόσμου». Επρόκειτο για 7 συνήθεις ανθρώπινες δραστηριότητες που πρέπει να συνοδεύονται μαζί με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά.

Αυτά ήταν τα ακόλουθα:

- Ευχαρίστηση χωρίς συνείδηση
- Πλούτος χωρίς εργασία
- Λατρεία χωρίς θυσία
- Γνώση χωρίς χαρακτήρα
- Εμπόριο δίχως ήθος
- Επιστήμη χωρίς ανθρωπιά
- Πολιτική δίχως αρχές

Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου 2012

Χειρότερα από Αργεντινή, του Γιώργου Δελαστίκ


Γνωστό, πασίγνωστο το παραμύθι των πολιτικών μας ηγετών: «Πρέπει να εφαρμόσουμε το Μνημόνιο και να ανεχτούμε τις εφιαλτικές συνέπειες των μέτρων του γιατί αλλιώς θα χρεοκοπήσουμε. Θέλετε να ζήσουμε αυτά που έζησε η Αργεντινή, όταν χρεοκόπησε;».
Ο φόβος παραλύει τις αντιδράσεις των πολιτών, όταν ακούνε αυτή την τρομοκρατική φράση. Αυτό που φυσιολογικά δεν
ξέρει ο κόσμος είναι ότι η «σωτηρία» της Ελλάδας από την ΕΕ και το ΔΝΤ, όπως αποδεικνύουν τα οικονομικά μεγέθη, έχει οδηγήσει σε τέτοια εξαθλίωση τη χώρα και τον λαό μας ώστε η «διάσωσή» μας βρίσκεται ήδη πολύ κοντά στα χάλια που είχε η Αργεντινή όταν είχε... χρεοκοπήσει!!! Ακούγεται εντυπωσιακό, απίστευτο, αλλά οι αριθμοί είναι αμείλικτοι και δεν επιδέχονται διαψεύσεις.
 Η πτώση του ΑΕΠ της Ελλάδας από την αρχή της κρίσης μέχρι το τέλος του 2011 βρίσκεται συνολικά στο 16%. Oταν χρεοκόπησε η Αργεντινή, το ΑΕΠ της μειώθηκε στο χειρότερο σημείο της χρεοκοπίας της κατά 20% από αυτό που είχε πριν χρεοκοπήσει. Είναι εξόφθαλμο ότι η χώρα μας πλησιάζει το νούμερο αυτό.

Κυριακή 19 Φεβρουαρίου 2012

Δείτε που πάνε τα λεφτά που μας δανείζουν. Αναλυτικό γράφημα!

Σε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του στην «The Telegraph» ο συγγραφέας, δημοσιογράφος και ευρωβουλευτής Ντάνιελ Τζον Χάναν αναφέρει: «Αναρωτιέστε γιατί η Ελλάδα είναι τόσο ανίκανη να ανακάμψει με τα χρήματα που της προσφέρονται; Μελετήστε το γράφημα…».

Έτσι όπως αναφέρει ο Ντάνιελ Τζον Χάναν, κάτι το οποίο είναι απόλυτα ακριβές θα συμπληρώναμε εμείς, από το κάθε ευρώ που χορηγείται ως αρωγή στην Ελλάδα, η ελληνική κυβέρνηση μπορεί να δαπανήσει για να στηρίξει την ανάπτυξη μόλις 19 λεπτά, ενώ τα υπόλοιπα 81 λεπτά του ευρώ δαπανώνται για την αποπληρωμή των δανειακών υποχρεώσεων της χώρας.

«Δαπανώνται για τη διάσωση των τραπεζιτών και των ομολογιούχων από τις συνέπειες των δικών τους ατυχών επενδύσεων», όπως αναφέρει ο ευρωβουλευτής.
Συγκεκριμένα, από το κάθε ευρώ του πακέτου διάσωσης της Ελλάδας, 40 λεπτά του ευρώ καταλήγουν στα ταμεία των ξένων χρηματοπιστωτικών ομίλων που δάνεισαν την Ελλάδα, ενώ 23 λεπτά καταλήγουν στα ταμεία των ελληνικών τραπεζών, ασφαλιστικών ταμείων και οργανισμών που κατέχουν ελληνικά ομόλογα. «Τέλος, 18 λεπτά από το ευρώ που προορίζεται για τη διάσωση της Ελλάδας καταλήγουν στα ταμεία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ)».

Αξίζει να αναφέρουμε ότι κλείνοντας το σχόλιο του ο Χάναν αναφέρει ότι «γι’ άλλη μια φορά αποδεικνύεται ότι οι φτωχοί σώζουν τους πλούσιους». Μάλλον μεγάλο δίκαιο έχει.

Σάββατο 18 Φεβρουαρίου 2012

Νίκος Καζαντζάκης: "Δεν ελπίζω τίποτα, δεν φοβούμαι τίποτα, είμαι λέφτερος"


Ο συγγραφέας που μεταφράστηκε σε περισσότερες γλώσσες από κάθε άλλο Έλληνα. Ο δημιουργός που προτάθηκε τρεις φορές για το βραβείο Νόμπελ, εισερχόμενος σε ρεύματα από το χριστιανισμό έως τον κομμουνισμό. Ο Νίκος Καζαντζάκης
γεννήθηκε σαν σήμερα.
Μυθιστοριογράφος, φιλόσοφος, δημοσιογράφος, ποιητής και θεατρικός συγγραφέας, ο Νίκος Καζαντζάκης (18 Φεβρουαρίου 1883 έως 26 Οκτωβρίου 1957) θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους συγγραφείς του 20ου αιώνα. Πιο γνωστός για τα έργα του: Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται, Βίος και Πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά και Ο Τελευταίος Πειρασμός(έχουν μεταφερθεί και στον κινηματογράφο), προτάθηκε τρεις φορές για το βραβείο Νόμπελ. Γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης, όταν αποτελούσε ακόμη μέρος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Στο Ηράκλειο έβγαλε το γυμνάσιο και το 1902 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα όπου ξεκίνησε νομικές σπουδές. Εμφανίστηκε στα ελληνικά γράμματα, το 1906, δημοσιεύοντας το δοκίμιο Η Αρρώστια του Αιώνος και το πρώτο του μυθιστόρημα Όφις και Kρίνο(με το ψευδώνυμο Κάρμα Νιρβάμη). Τον επόμενο χρόνο ξεκίνησε μεταπτυχιακές σπουδές, στο Παρίσι. Εκεί, επηρεάστηκε από τις διαλέξεις του Ανρί Μπεργκσόν. Με την επιστροφή του στην Ελλάδα, δημοσίευσε κριτικές μελέτες σε διάφορα περιοδικά και εξέδωσε το 1909 τη διατριβή του επί υφηγεσία Ο Φρειδερίκος Νίτσε εν τη Φιλοσοφία του Δικαίου και της Πολιτείας.

Πέμπτη 16 Φεβρουαρίου 2012

Για την αποκατάσταση της αλήθειας.



 Μικρό κείμενο σχετικά με τα κυριακατικα γεγονότα,

 


Η Κυριακή είναι η ημέρα διαμαρτυρίας. Οι άνθρωποι μπορούν να βγουν από τα σπίτια τους γιατί δε δουλεύουν ενώ τα μαγαζιά είναι κλειστά. Ο κόσμος δε νοιάζεται για τα καλέσματα της πουλημένης ΓΣΕΕ ή του υπερκομματικοποιημένου ΠΑΜΕ. Οι άνθρωποι δεν μπαίνουν σε κομματικά, αναρχικά ή συνδικαλιστικά μπλοκ. Προτιμούν να είναι με την παρέα τους. Δε χρειάζονται πάντα χιλιάδες αφίσες, ντουντούκες κλπ. Ο κόσμος έχει αποδράσει από το παραδοσιακό. Και ευτυχώς.
Την Κυριακή ο όγκος των πολιτών ήταν απέραντος. Καταγράφω αυτά που είδα και αυτά που μου μεταφέρθηκαν από αξιόπιστους πληροφορητές. Ο κόσμος είχε γεμίσει τρεις πλατείες: Σύνταγμα, Ομόνοια και Μοναστηράκι. Τρεις τεράστιους δρόμους: Σταδίου, Πανεπιστημίου και Ακαδημίας. Και όλοι οι κάθετοι τους μαζί με τη Σόλωνος.  Η Βασιλίσσης Σοφίας μέχρι το Χίλτον και η Αμαλίας μέχρι τη Συγγρού ήταν πήχτρα. Όλοι οι κάθετοι και οριζόντιοι δρόμοι από Μοναστηράκι μέχρι Σύνταγμα, ότι ορίζεται ως ιστορικό τρίγωνο και μέχρι τη Μητροπόλεως είχαν πολύ πυκνές γραμμές κόσμου. Φυσικά όλες οι ενδιάμεσες πλατείες (Κοραή, Κλαυθμώνος κλπ) ήταν εντελώς γεμάτες. Δε ξέρω πόσος είναι αυτός ο κόσμος. Εικάζω πολύ παραπάνω από 600.000.

Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου 2012

Στην Ισλανδία βίωσαν την χρεοκοπία που φοβόμαστε!


Στην Ελλάδα σήμερα όλη μέρα ΜΜΕ και πολιτικοί παρουσιάζουν εικόνες από εμπάργκο τροφίμων φαρμάκων και καυσίμων και το αποκαλούν χρεοκοπία. Τερατολογούν για να στηρίξουν Σαμαρά  ΓΑΠ και τραπεζίτες.
Ας δούμε τι συνέβη σε μια πραγματική πολύ πρόσφατη  χρεοκοπία σε ευρωπαϊκό έδαφος.

Ας το διαβάσουμε το παρακάτω άρθρο σαν βιβλίο οδηγιών manual χρεοκοπίας.

Η ιστορία ή οποία αποκαλύφθηκε από ένα ιταλικό ραδιοφωνικό σταθμό για την συνεχιζόμενη επανάσταση στην Ισλανδία είναι ένα χαρακτηριστικότατο παράδειγμα για το πόσο λίγο τα δικά μας Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης μας ενημερώνουν πραγματικά ή όχι για τα γεγονότα στον κόσμο. Το 2008, κατά την έναρξη της «κρίσης», η Ισλανδία κυριολεκτικά πτώχευσε. Από τότε αυτό το ελάχιστα γνωστό μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης «έχει χαθεί από τα ραντάρ της ενημέρωσης».
Τρομοκρατήστε τους εκβιαστές, σαρώστε τους τρομοκράτες!
Δεν θα υπάρχουν μισθοί και συντάξεις. Δεν θα υπάρχουν τρόφιμα. Τα ράφια θα είναι άδεια. Θα μπει δελτίο στο ψωμί. Δεν θα υπάρχουν φάρμακα. Δεν θα υπάρχει πετρέλαιο.
Ισως να μην ξαναβγεί και ο Ηλιος...
*
Ζούμε τον πιο χυδαίο εκβιασμό στη νεότερη Ιστορία της Ελλάδας.
Βιώνουμε την πιο αδίστακτη τρομοκρατία από την εποχή του «σφάξε με αγά μου ν' αγιάσω».
Οι Παπαδήμος, Σαμαράς, Παπανδρέου, Βενιζέλος, οι Καρατζαφυρερ-αρουραίοι,
όλοι όσοι μας είπαν πριν από δυο χρόνια «Μνημόνιο ή χρεοκοπία» και μας έφεραν την πτώχευση, τη χρεοκοπία και τη λαϊκή συμφορά,
όλοι όσοι μας είπαν εκείνο το «Μεσοπρόθεσμο ή τανκς» και μας έφεραν τον δοτό τραπεζίτη - πρωθυπουργό,
τώρα δίνουν τα ρέστα τους:
«`Η θα αποδεχτείτε το "Μνημόνιο 2" ή θα πεθάνετε από την πείνα»!
*
Ας το σκεφτούμε:
*

1) Θέλουν, λένε, να μας εξασφαλίσουν μισθούς και συντάξεις αυτοί που έκοψαν και τους μισθούς και τις συντάξεις!

Αυτοί που με το πρώτο μνημόνιο πήραν δάνειο 65 δισ. ευρώ και το ίδιο διάστημα λεηλάτησαν τους μισθούς για να καταβάλουν στους «δανειστές» τοκογλυφικά ύψους 73 δισ. ευρώ!
Αυτοί που τώρα μιλούν για δάνειο 130 δισ. ευρώ, από το οποίο τα 100 δισ. θα πάνε πάλι στους δανειστές και που ό,τι «περισσέψει» θα παραμείνει στον ειδικό λογαριασμό, περιμένοντας εκεί για να προστεθούν και τα νέα ληστρικά από τους μισθούς και από τις συντάξεις, ώστε να συμπληρωθούν - από το αίμα του λαού - τα ακόμα 90 δισ. ευρώ που (μόνο μέσα στο 2012) θα πάνε και πάλι στους τοκογλύφους!

Ψεύτες, υποκριτές και απατεώνες. (Βίντεο από την "Ελληνοφρένεια")


Το έχουμε ξαναγράψει. Οι συντελεστές της «Ελληνοφρένειας» ξεχωρίζουν σαν την μύγα μες το γάλα απ’ όλους τους ραδιοφωνικούς παραγωγούς που ακούμε στα FM. (Υπάρχει και ο Τζίμης Πανούσης, αλλά αυτός έχει τα «κολλήματα» του κάτι που δεν συμβαίνει με τα παιδιά της «Ελληνοφρένειας»).


Το βίντεο που φτιάξαμε, απ’ την σημερινή τους εκπομπή, βάζει στο στόχαστρο της τον αρχηγό της Ν.Δ και στελέχη του ΠΑΣΟΚ για τα ψέματα που λένε, την υποκρισία που τους διακρίνει και τις αλλεπάλληλες κωλοτούμπες τους.




 


 
 Μπορούμε να σωθούμε αν επιμείνουμε Ελληνικά.




Και όμως, παράγει!

Η σκέψη μας εδώ στο protagon είναι πολύ απλή.
 Αν κάθε Έλληνας καταφέρει μέσα στο 2012 να αγοράσει ελληνικά προϊόντα αξίας 1.000 ευρώ στη θέση ξένων προϊόντων που αγόρασε πέρυσι, τότε θα προστεθεί στην προβληματική ελληνική οικονομία το αστρονομικό ποσό των 12 δισεκατομμυρίων ευρώ. Ολόκληρο το περιβόητο ΕΣΠΑ που υποτίθεται ότι θα αναζωογονούσε τη χώρα, είναι 18 δισεκατομμύρια για τέσσερα χρόνια. Αντιλαμβανόμαστε τι σημαίνει η είσοδος 12 δις ευρώ τον χρόνο στην κατάσταση που βρισκόμαστε σήμερα; Τι σημαίνει σε επενδύσεις, σε νέες θέσεις εργασίας;
Σε πολύπλοκα προβλήματα λοιπόν, χρειάζονται απλές λύσεις.

Στροφή στο ελληνικό τρόφιμο, στο ελληνικό ποτό, στροφή στον Έλληνα παραγωγό.
Και σιγά-σιγά, στροφή στο ελληνικό ρούχο και το ελληνικό παπούτσι.

Μην ψαρώνετε από τα πολυδιαφημισμένα ξένα προϊόντα, μη θεωρείτε μόδα την κατανάλωση τους.
Οι πολυεθνικές του τροφίμου, του ποτού, του ρούχου, της συσκευής, μας έκαναν να τρώμε πλαστικά σαν Αμερικάνοι, να ντυνόμαστε σαν Βρεττανοί ή Ιταλοί, να πίνουμε σαν Γάλλοι, να γίνουμε γκατζετάκηδες σαν Γιαπωνέζοι.
Η ματιά μας πρέπει να είναι ανοικτή στον κόσμο, αλλά όχι ως το σημείο να περιφρονήσουμε τους εαυτούς μας και να υιοθετήσουμε συμπεριφορές συλλογικής καταστροφής μας.
 Ως εδώ.
 Αξίζουμε πολύ περισσότερα και ως παραγωγοί και ως καταναλωτές και ως αυτεξούσιοι πολίτες.

Υ.Γ. Τ. και μην ξεχνάτε το απόλυτο μποϊκοτάζ στα γερμανικά προϊόντα. Αν μας ακολουθήσει η Πορτογαλία, η Ισπανία, η Ιταλία, θα χάσουν τη μεγάλη αγορά του Νότου από την αλαζονεία και τον άκρατο σωβινισμό τους. Θα ξεχάσουν το σχέδιο οικονομικής κατάληψης της Ευρώπης και θα αλλάξουν τροπάριο.