Δευτέρα 26 Αυγούστου 2013

Το άδειασμα της Πληροφορικής ως ειδικότητας από τα σχολεία

Ένα κράτος, που δεν κινήθηκε ποτέ με σχέδιο για το μέλλον, με πολιτικούς καριέρας σε καίριες θέσεις να παίρνουν αποφάσεις στο φθαρμένο πια από την πολλή χρήση γόνατο, δεν είναι δυνατόν να αντιληφθεί, άρα και να πεισθεί για τη χρησιμότητα αντικειμένων που δεν χρησιμοποίησε ποτέ.

Δυστυχώς, εξαπατηθήκαμε ως λειτούργημα συνολικά αλλά και ως κλάδος (για τους ιθύνοντες-μαριονέτες μάλλον κάνουμε "επάγγελμα" όπως αποδεικνύεται, αφού μπορούμε να δουλέψουμε και αλλού... ή και καθόλου). Συρθήκαμε χειροπόδαρα, μέσω και του "μαχητικού" συνδικαλισμού της δικής μας ΟΛΜΕ η οποία αρκέστηκε σε "χαμηλές πτήσεις", στην ιστορική πλέον για τα δημοκρατικά χρονικά περίοδο, της προληπτικής επίταξης πριν τις εξετάσεις (σημ. Ο πατέρας μου, συνταξιούχος δάσκαλος, μου είπε χαρακτηριστικά, ότι κατά τη Χούντα, τους περίμεναν πρώτα να απεργήσουν)

Κυριακή 25 Αυγούστου 2013

Στη δημοκρατία του Βελβεντού



Ο δήμος που απέχει από τον Καλλικράτη και αγωνίζεται για την αυτονομία του. Λειτουργεί με αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες με έντονα αναπτυγμένο τον κοινοτισμό


Του Γιώργου Σταματόπουλου


Κάτι, αλήθεια, συμβαίνει εδώ… Ο Δήμος Βελβεντού δεν υπάρχει στον νέο αυτοδιοικητικό χάρτη της χώρας. Παραμένει με απόφαση των δημοτών έξω από τον Καλλικράτη, που τον ήθελε να ενσωματωθεί ή να συγχωνευθεί στον νέο καλλικρατικό Δήμο Βελβεντού-Σερβίων.


Με εσωτερικό δημοψήφισμα, στις 4 Ιουλίου 2010 αποφάσισαν να απόσχουν από τις εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση με το πρωτοφανές ποσοστό του 98% !. Με το επίσης ασύλληπτο 96% απείχαν από τις εκλογές του Νοεμβρίου, έχοντας πριν συγκεντρώσει 3.040 υπογραφές (τελευταία απογραφή 4.016), κατά της κατάργησης του δήμου.


Η κοινωνία του Βελβεντού απαιτεί, έως σήμερα, την επανασύσταση του Δήμου Βελβεντού και την αυτονομία του. Γιατί επιμένουν; Τι ακριβώς είναι ο δήμος; Μάλλον, πως ήταν πριν από τη βίαιη έλευση του Καλλικράτη;


Πρότυπο αυτονομίας


Στην προ-καλλικρατική εποχή υπήρχαν στο Βελβεντό δύο αγροτικοί συνεταιρισμοί, αναπτυσσόμενοι και οικονομικά εύρωστοι και συναλλαγματοφόροι. Ο δήμος λειτουργούσε σε επίπεδο άμεσης δημοκρατίας με λαϊκές συνελεύσεις προγραμματισμού αλλά και λογοδοσίας της δημοτικής αρχής προς τους πολίτες και άλλες θεσμικές συμμετοχικές δραστηριότητες της κοινωνίας, με τον πολίτη στο κέντρο, ενεργό και συμμέτοχο στη λήψη αποφάσεων και στους σχεδιασμούς ανάπτυξης.


Οι καλλιεργητές είχαν εξασφαλισμένη την τιμή των αγροτικών προϊόντων που τη διαπραγματεύονταν οι συνεταιρισμοί και προέβαιναν σ” εξαγωγές απ” ευθείας, πάλι μέσω συνεταιρισμών, σε Ρωσία, Πολωνία, Ουκρανία, Λευκορωσία, Αγγλία, Γερμανία και Αραβικά Εμιράτα. Συμμετείχαν σε διεθνείς εκθέσεις κι έχουν αποσπάσει 5 διεθνή βραβεία. Αρδεύουν με ηλεκτρονική υδροληψία, εξοικονομώντας νερό, και έχουν κατασκευάσει υδροηλεκτρικούς σταθμούς 1,9 ΜW για την προστασία του περιβάλλοντος.


Υπάρχουν τρία επισκέψιμα οινοποιεία και έξι αποστακτήρια τσίπουρου. Από τις αμπελοκαλλιέργειες, 5% είναι επιτραπέζια σταφύλια και 95% οινοπαραγωγοί (τα άλλα φρούτα, πρώτης ποιότητας, που διακινούνται μέσω συνεταιρισμών είναι ροδάκινα, νεκταρίνια και μήλα που έχουν επισκιάσει τις φράουλες). Υπάρχει και γυναικείος συνεταιρισμός μεταποίησης φρούτων.


Ο Δήμος Βελβεντού (π.Κ.) έχει το προνόμιο της αφθονίας υδάτων. Πρώτον με την (τεχνητή) λίμνη Πολυφύτου, ένα από τα τέσσερα φράγματα του Αλιάκμονα, και το φαράγγι της Λάφιστας (ή Σκεπασμένο)με τους 17 εντυπωσιακούς καταρράκτες και την πυκνή βλάστηση. Σε τούτη τη βλάστηση έχουν διαμορφώσει δύο γήπεδα ποδοσφαίρου, όπου προπονούνται αθλητικά σωματεία απ” όλη τη χώρα, έχουν κλειστό γήπεδο μπάσκετ, στίβο, γήπεδα βόλεϊ. Επίσης: βρεφονηπιακό σταθμό (κάποτε οι κάτοικοι της Κοζάνης εκεί πήγαιναν τα παιδιά τους), δημοτικό, γυμνάσιο με περίπου 480 μαθητές. Το δε Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, ένα εξαίσιο οίκημα, φιλοξενεί ετησίως 3.200 εκπαιδευόμενους από όλη την Ελλάδα.


Στο επίσης πανέμορφο οίκημα του Πνευματικού Κέντρου δραστηριοποιείται ο Πολιτιστικός Σύλλογος Βελβεντού, ο οποίος καυχιέται για: μπάντα, ωδείο, εφημερίδα μηνιαία, χορωδία, τμήματα ζωγραφικής, χορού, μουσικής, θεάτρου. Πολύ ωραίο και το λαογραφικό μουσείο, προσεκτικά στημένο, το οποίο επισκέπτονται σχολεία της επικράτειας. Οι αγιογραφίες της εκκλησίας που αποκαλύφθηκαν μετά από πολλά πολλά χρόνια είναι ένα μικρό εικονογραφικό θαύμα, όπως και το ξυλόγλυπτο τέμπλο.


Υπάρχει μια μακρά παράδοση στον κοινοτιστικό τρόπο ζωής της περιοχής του Βελβεντού, από την Τουρκοκρατία. Αυτή η παράδοση έχει μπολιάσει τους κατοίκους με τις αρχές της επικουρικότητας, της εγγύτητας και της αναπόφευκτης τοπικής δημοκρατίας. Οι συνεταιρισμοί είναι το άλφα και το ωμέγα της περιοχής και οι λαϊκές συνελεύσεις σύνηθες φαινόμενο με τη σχεδόν μαζική συμμετοχή των κατοίκων.


Το βλέπεις στα μάτια όλων, αλλά και στα λόγια τους ότι είναι υπερήφανοι για τούτη την κληρονομιά, την οποία υπερασπίζονται με την καθημερινή τους παρουσία στα προβλήματα που έχουν ανακύψει μετά την άρνησή τους να συμπεριληφθούν στον νέο καλλικρατικό δήμο, δουλεύοντας εκ περιτροπής στην καθαριότητα και όπου παρουσιαστεί ανάγκη. Ετσι, με τον εθελοντισμό, αντιμετωπίζουν το κενό διοίκησης και με την ίδρυση μιας Αστικής Μη Κερδοσκοπικής Εταιρείας που αριθμεί 2.300 ενήλικους πολίτες-μέλη.


Αγώνας για ανεξαρτησία


Οι κάτοικοι είναι ξεχασμένοι από τους ανθρώπους της εξουσίας. Ακριβώς διότι τους χάλασαν τη «σούπα» των μεγαλεπήβολων (άκρως καταστροφικών, όπως αποδείχτηκε) σχεδίων τους για μεγέθυνση των δήμων και συρρίκνωση έως αφανισμού όποιου δήμου παρουσίαζε ευρωστία και αυτάρκεια. Πεπεισμένοι όλοι για το δίκιο τους δεν αποδέχονται την άδικη αντιμετώπιση εκ μέρους του θεσμού του Καλλικράτη και έχουν αποδυθεί δύο χρόνια τώρα σ” έναν αγώνα να δικαιωθεί η πεποίθησή τους και να επανασυσταθεί ο Δήμος Βελβεντού (νέοι, γυναίκες, φορείς, παραγωγικές τάξεις, συνεταιρισμοί, σύλλογοι, σωματεία, άπαντες…).


Δεν μπορούν να αποδεχτούν πως, αντί να επιβραβεύεται η αναπτυξιακή προσπάθεια τόσων χρόνων, μέσω αμεσοδημοκρατικών διαδικασιών (που είναι και το ζητούμενο για την Αυτοδιοίκηση) και ενώ έφτασαν σε σημείο να αποτελούν παράδειγμα για όλους τους δήμους της χώρας, πως λοιπόν τους πέταξαν μικροκομματικές, καλλικρατικές σκοπιμότητες σε χαράδρες απομόνωσης και αδιαφορίας. Αλλά, ως φαίνεται, η Πολιτεία δεν θέλει υγιείς δήμους, ανεξάρτητους. Διότι σ” αυτούς μέσα καλλιεργούνται εκείνες οι αξίες που υπηρετούν την όντως δημοκρατία, και όχι αυτή των ξοφλημένων, αλλοτριωμένων εκπροσώπων. Στον νεοσυσταθέντα Δήμο Σερβίων Βελβεντού απουσιάζουν εκπρόσωποι του πρώην Δήμου Βελβεντού. Ακόμη ένα πρωτοφανές γεγονός: ο νέος δήμος είναι, προφανώς, ο μοναδικός στην Ελλάδα με ελλιπές δημοτικό συμβούλιο!


Το γαλατικό χωριό


Οι κάτοικοι του Βελβεντού μπορεί να νιώθουν μόνοι τους (καίτοι πείσμονες), αλλά δεν είναι. Εχουν μαζί τους το νέο πνεύμα που γεννιέται από τα κινήματα της κοινωνίας, τα κινήματα «από τα κάτω». Πρωτίστως έχουν με το μέρος τους το δίκιο, το δίκιο της δημοκρατίας, τη δυναμική των ανερχόμενων κοινωνικών ρευμάτων και ιδεών, που σηματοδοτούν την πολιτική της αντίστασης και του αιτήματος για πραγματική δημοκρατία. Εχουν μαζί τους την επανεμφάνιση της αλληλεγγύης και του εθελοντισμού, του ριζοσπαστικού σεβασμού προς τον ανίσχυρο πάσχοντα, τους ακτιβιστές των νέων συλλογικοτήτων.


Ολα αυτά, αλλά, κυρίως, την ομόνοιά τους. Θα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον όταν οι τρεις συγκυβερνώντες στρέψουν τα βλέμματά τους στη μακρινή (όχι και τόσο) δημοκρατία του Βελβεντού. Αλλά και όλοι οι δήμοι και όλα τα κόμματα και όλοι μας πρέπει να μάθουμε αυτή τη δημοκρατία. Πολλά πολιτικά οφέλη θα αποκομίσουμε… Βελβεντούδε, σούμπιτοι…

Τρίτη 20 Αυγούστου 2013

Η αγωνία του Υπουργού Παιδείας και η ιστορία της Υ.Α. 111967/Δ2/13-08-2013
...
Η αγωνία του Υπουργού Παιδείας και η ιστορία της Υ.Α. 111967/Δ2/13-08-2013 «Καθορισμός αριθμού θέσεων για μετάταξη εκπαιδευτικών Δ.Ε. στην Π.Ε. και σε Διοικητικές θέσεις φορέων του Υ.ΠΑΙ.Θ.».
Στα ηγετικά κλιμάκια του Υπουργείου Παιδείας επικρατεί έντονη ανησυχία για το "τι μέλει γενέσθαι" από το Σεπτέμβριο και μετά. Περισσότερο ενδιαφέρει τον κ. Υπουργό το πολιτικό του μέλλον, παρά η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση που επιχειρεί στη Β/θμια Εκπαίδευση, αφού η αντίστοιχη στην Τριτοβάθμια έληξε με νίκη των καθηγητάδων.Γνωρίζει πολύ καλά, ότι σε περίπτωση κοινωνικής αναταραχής και κλεισίματος των σχολείων από την έναρξη του σχολικού έτους θα έχει σαν αποτέλεσμα ένα μόνο γεγονός, "την αποπομπή του, με τιμές και δόξα, από την καρέκλα του Υπουργού", αφού αυτό αποτελεί νομοτέλεια, όπως έχει διδάξει η πρόσφατη πολιτική ιστορία. Με άλλα λόγια φοβάται ότι θα έχει τη τύχη των κ.κ. Γιαννάκου και Διαμαντοπούλου.

Για τον λόγο αυτό προσπαθεί να ακολουθήσει την πολιτική πρακτική των προκατόχων του στην καρέκλα του Υπουργού Παιδείας κ.κ. Στυλιαννίδη και Σπηλιωτόπουλου, ειδικότερα δε του τελευταίου, πρακτική που συνοψίζεται στη φράση "μειωμένες τριβές" με τους εκπαιδευτικούς.
Ατύχησε, όμως, να κουβαλάει την απόφασή του για συμβολή του Υπουργείου Παιδείας στην "κινητικότητα" των 25.000 δημοσίων υπαλλήλων, έως το τέλος του 2013 με 12.500 εκπαιδευτικούς, απόφαση που δεν θα μπορούσε να ήταν διαφορετική, αφού υπήρχε και ο ανασχηματισμός.

Ανασφαλής πολιτικά, άλλαξε όλη την ομάδα του Γραφείου του και παρέδωσε την ηγεσία της στον επικοινωνιολόγο Α.Λ. που κουβάλησε στο Υπουργείο αμέσως μετά την ορκωμοσία της Κυβέρνησης Σαμαρά. Κι ενώ σε πρώτη φάση αυτός είχε αρμοδιότητα το "επικοινωνιακό" του Υπουργού, από τον Ιούνιο και μετά είναι και ο μοναδικός υπεύθυνος για την σύνταξη όλων των υπουργικών αποφάσεων που αφορούν τη Β/θμια και Α/θμια Εκπαίδευση.

Η ιστορία της Υ.Α. 111967/Δ2/13-08-2013 «Καθορισμός αριθμού θέσεων για μετάταξη εκπαιδευτικών Δ.Ε. στην Π.Ε. και σε Διοικητικές θέσεις φορέων του Υ.ΠΑΙ.Θ».

Η πρώτη απόπειρα, να καθορισθούν οι 2.500 υπεράριθμοι εκπαιδευτικοί της πρώτης φάσης της Κινητικότητας, αριθμός που είχε συμφωνήσει ο Υπουργός Παιδείας, μέσα από τις τυπικές διαδικασίες των ΠΥΣΔΕ, δεν ευδοκίμησε, αφού αυτά πιεζόμενα από τους συνδικαλιστές και τους "αιρετούς", και ταυτόχρονα ακολουθώντας με ακρίβεια τις διατάξεις της ισχύουσας νομοθεσίας (Π.Δ. 50 & 100), "έστειλαν" στους πίνακες υπεραρίθμων ένα πολύ μικρό αριθμό εκπαιδευτικών που αντιπροσώπευε το 10% περίπου του αριθμού που ανέμενε το Υπουργείο με βάση τα στοιχεία του Survey.

Ακολούθησε η απόφαση για την κατάργηση των 52 ειδικοτήτων, προκειμένου να βρεθεί ο μαγικός αριθμός των 2.500 εκπαιδευτικών, απόφαση πολύ πρόχειρη και χωρίς καμία μελέτη, όπως φαίνεται από τα αποτελέσματά της. Οι ίδιες ειδικότητες δεν καταργήθηκαν από την Σιβιτανίδειο Σχολή, παρότι τόσο οι διορισμοί τους, όσο και η μισθοδοσία τους γίνονται από το Υπουργείο Παιδείας, όπως δεν έγινε και κατάργησή τους στο εκπαιδευτικό σύστημα του ΟΑΕΔ, που σύμφωνα με την μέχρι τώρα ισχύουσα νομοθεσία θεωρείται ισότιμο με αυτό του ΥΠΑΙ.Θ. Το ποιος είναι ο εισηγητής αυτής της απόφασης δεν έχει γίνει μέχρι σήμερα γνωστό. Το βέβαιο είναι ότι δεν περιλαμβάνονταν στο αρχικό κείμενο του νόμου και ότι αυτό "βγήκε" μετά το τέλος κλειστής σύσκεψης στο Γραφείο Υπουργού, στην οποία πέραν των άλλων συμμετείχαν ο Πρόεδρος του ΙΕΠ κ. Σωτήρης Γκλαβάς, ο Διευθυντής Σπουδών Β/θμιας Εκπ/σης κ. Σ. Μερκούρης, ο αντίστοιχος της Α/θμιας, ο Διευθυντής Ειδικής Αγωγής κ. Λολίτσας και ο επικοινωνιολόγος του Υπουργού κ. Α. Λ.

Λίγο πριν την κατάθεση του "Σχεδίου Νόμου για το (νέο) ΓΕΛ και το (νέο) ΕΠΑΛ", ξεκίνησαν οι ενέργειες, από την κλειστή ομάδα του κ. Υπουργού Παιδείας, που είχε γνώση τι αυτό περιλάμβανε, να βρεθούν οι 4.800 εκπαιδευτικοί που σύμφωνα με τις δεσμεύσεις του κ. Αρβανιτόπουλου, απέναντι στον Πρωθυπουργό. πρέπει να προστεθούν τους υπόλοιπους δημοσίους υπαλλήλους στη δεύτερη φάση της "κινητικότητας".
Η έλλειψη πραγματικών στοιχείων, η αμφισβήτηση των όσων έχουν καταγραφεί στο Survey (οι διευθυντές σχολικών μονάδων συνήθως "φουσκώνουν" τους αριθμούς μαθητικού δυναμικού) και η ουσιαστική άρνηση των Διευθυντών εκπαίδευσης να πάρουν σκληρές αποφάσεις, προκάλεσε ανησυχίες στην ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας για τον αριθμό των εκπαιδευτικών που θα παρέμειναν, αν αυτό επέλεγε τον αναγκαίο αριθμό εκπαιδευτικών (4.800 άτομα) με βάση όσα ορίζει ο νόμος (μόρια και έως 12 χρόνια προϋπηρεσίας), δηλαδή υπήρξε ο φόβος ότι θα ξέμενε το "σύστημα" από εκπαιδευτικούς και θα υπήρχε η ανάγκη πρόσληψης πολύ μεγάλου αριθμού αναπληρωτών το Σεπτέμβριο, γεγονός που θα σηματοδοτούσε την μειωμένη αξιοπιστία της ηγεσίας του Υπουργείου και προσωπικά του κ. Κώστα Αρβανιτόπουλου.

Ακολούθησαν δύο συσκέψεις.
Η πρώτη στο Υπουργείο Παιδείας, στην οποία συμμετείχαν όλοι οι Περιφερειακοί Διευθυντές Α/θμιας & Β/θμιας Εκπ/σης. Εκεί τους δόθηκε η εντολή να καταρτήσουν πίνακες υπεραρίθμων εκπαιδευτικών για όλες τις Διευθύνσεις αρμοδιότητας τους, στους οποίους πίνακες θα γινόταν η κατάταξη όσων εκπαιδευτικών δεν είχαν οργανικές θέσεις ως εξής:
α) Όσοι μπορούσαν να καλύψουν έως και 6 διδακτικές ώρες κατ' ελάχιστον θα έπρεπε να καταταγούν σε πίνακα "οργανικών θέσεων" στη Διεύθυνση εκπαίδευσης στην οποία υπηρετούσαν (όχι όμως σε οργανικές θέσεις σχολικής μονάδας).
β) Όσοι δεν μπορούσαν να καλύψουν κατ' ελάχιστο 6 διδακτικές ώρες θα έπρεπε να καταταγούν σε πίνακα υπεραρίθμων ανά ειδικότητα και κλάδο.
γ). Οι κενές οργανικές θέσεις ή μάλλον οι ανάγκες σε εκπαιδευτικούς (αυτό αφορούσε τις σχολικές μονάδες Α/θμιας)

Η δεύτερη σύσκεψη έγινε ανά Περιφέρεια υπό την Προεδρεία του Περιφερειακού Διευθυντή και σ' αυτή συμμετείχαν οι Δ/ντές Α/θμιας και Β/θμιας Εκπ/σης, στους οποίους δόθηκε η εντολή για την κατάρτιση των πινάκων οργανικών θέσεων, υπεραρίθμων και αναγκών.
Οι αναφερόμενοι πίνακες, δεν συντάχθηκαν από τα οικεία ΠΥΣΔΕ, αλλά από τις διοικητικές υπηρεσίες της κάθε Διεύθυνσης, στάλθηκαν στους Περιφερειακούς Διευθυντές Εκπαίδευσης ανυπόγραφοι έως τις 11/8/2013 και αυτοί με δικό τους έγγραφο τους έστειλαν στο Γραφείο Υπουργού στις 12.12.2013.

Η υπουργική απόφαση 111967/Δ2/13-08-2013

Το σχέδιο αυτής της απόφασης, που ουσιαστικά καθορίζει τη μοίρα χιλιάδων εκπαιδευτικών αφού εκτός από όσους περιλαμβάνει, έρχονται και άλλοι αριθμοί στα επόμενα στάδια κινητικότητας, συντάχθηκε στο Γραφείο Υπουργού, από τον επικοινωνιολόγο Α.Λ., σύμφωνα με πηγές του Υπουργείου, και στάλθηκε στη Γενική Διεύθυνση Διοίκησης Α/θμιας & Β/θμιας Εκπ/σης προκειμένου να "πάρει" την κατά νόμο υπογραφή του αρμόδιου Διευθυντή.
Σύμφωνα με πηγές του Υπουργείου Παιδείας που ζήτησαν να μην αποκαλυφθούν, ο αρμόδιος Διευθυντής αρνήθηκε να προσυπογράψει το σχέδιο της απόφασης, φθάνοντας μάλιστα στο σημείο να την άρνηση του, πάνω σ' αυτό, όταν πιέστηκε χρονικά (δόθηκε στη συγκεκριμένη Δ/νση χρόνος 60 περίπου λεπτών, για τυχόν λεκτικές διορθώσεις, μετά την αντίδραση του Δ/ντή).

Παρά, όμως, τις επιφυλάξεις του αρμόδιου Δ/ντή και την ουσιαστική άρνησή του να υπογράψει το σχέδιο της, ο Υπουργός Παιδείας την υπέγραψε οριοθετώντας με αυτήν τις διαδικασίες της β΄ φάσης κινητικότητας των εκπαιδευτικών.
Το ότι η συγκεκριμένη υπουργική απόφαση δεν στοχεύει στην προετοιμασία του εκπαιδευτικού συστήματος για ορθή ανακατανομή των εκπαιδευτικών, αλλά μόνο στην εξεύρεση του αναγκαίου αριθμού των 4.800 εκπαιδευτικών που "πρέπει" να φύγουν από την Β/θμια, φαίνεται και από την καταληκτική ημερομηνία υποβολής των αιτήσεων που είναι η 23 Αυγούστου.
Κατά την κοινή λογική, θα έπρεπε πρώτα να διαμορφωθούν οι ανάγκες σε θέσεις εκπαιδευτικών, μετά την ψήφιση του νόμου για το (νέο) ΓΕΛ και το (νέο) ΕΠΑΛ, να καλυφθούν τα λειτουργικά κενά που θα προκύψουν και στη συνέχεια να ακολουθήσει η συγκεκριμένη διαδικασία.

Γιατί ορίσθηκε η 23.8.2013 ως καταληκτική ημερομηνία υποβολής των αιτήσεων μετάταξης


Ο λόγος είναι προφανής. Ποντάροντας στον "πανικό" και την ανασφάλεια των εκπαιδευτικών που για τον ένα ή άλλο λόγο θεωρούνται υπεράριθμοι και με το προηγούμενο της κατάργησης των οργανικών θέσεων 52 κλάδων της Επαγγελματικής, όλοι θα προστρέξουν (οι περισσότεροι το έχουν ήδη κάνει) να κάνουν την αίτηση μετάταξης, είτε στην Α/θμια, είτε σε διοικητική θέση.
Το πρόβλημα, όμως, που υπάρχει είναι ότι με την Υπουργική Απόφαση 111967/Δ2/13-08-2013 που τους υποχρεώνει ουσιαστικά να ζητήσουν μετάταξη, δεν ορίζονται και τα κριτήρια που θα ισχύσουν αλλά αναφέρονται μόνο οι διατάξεις των νόμων 4172/2013 & 4174/2013 καθορίζουν την διαθεσιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων και την απόλυσή τους.
Σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να "γίνει" η εκκαθάριση στις ειδικότητες αυτές (είναι το τίμημα της Γενικής Εκπαίδευσης στο "βωμό" της κινητικότητας), πριν την θεσμοθέτηση των διοικητικών δομών των ΣΕΚ και ΙΕΚ, ώστε να μην υπάρχει κοινωνική και συνδικαλιστική πίεση για τοποθέτηση των υπεραρίθμων εκπαιδευτικών σε αυτές.

Οι εκπαιδευτικοί

Το ποιοι εκπαιδευτικοί θα μεταταγούν και σε ποιες θέσεις (Α/θμια ή διοικητικές υπηρεσίες) επαφίεται στην αρετή των Ελλήνων, συγνώμη στις υπηρεσίες του Υπουργείου. Σύμφωνα με όσα έχουν γίνει μέχρι σήμερα γνωστά, ένας αριθμός από αυτούς που έχουν ήδη κριθεί υπεράριθμοι, θα τοποθετηθούν στα ολοήμερα δημοτικά σχολεία, όπου αυτά λειτουργούν. Οι υπόλοιποι μάλλον θα τεθούν σε διαθεσιμότητα, αφού ο μεν διοικητικός τομέας του Υπουργείου συρικνώθηκε με το νέο οργανόγραμμά του (40% λιγότερες διοικητικές θέσεις), δεν υπάρχει δε καμία αναφορά στις γραμματείες των σχολικών μονάδων που θα μπορούσαν να απορροφήσουν διπλάσιο αριθμό εκπαιδευτικών.
Εκτιμάται ότι ένας ικανός αριθμός εκπαιδευτικών των κλάδων ΠΕ 19 & 20 (Πληροφορικής) θα μεταταγούν υποχρεωτικά σε φορείς του ευρύτερου δημόσιου τομέα (Υπουργεία, Οργανισμοί και ΝΠΔΔ), οι δε εκπαιδευτικοί του κλάδου ΠΕ 11 (Γυμναστές) που δεν θα τοποθετηθούν σε σχολεία της Α/θμιας θα οδηγηθούν στη διαθεσιμότητα και τελικά στην απόλυση.
Το σημαντικότερο, όμως, όλων είναι ότι οδηγούνται σαν πρόβατα στη "σφαγή", αφού δεν υπάρχει επίσημη ανακοίνωση ποιοι εκπαιδευτικοί ανά Διεύθυνση θεωρούνται ότι εμπίπτουν στην κατηγορία των αναγκαστικών μετατάξεων και στις προϋποθέσεις της υπουργικής απόφασης 111967/Δ2/13-08-2013. Αναγκάζονται να ζητούν πληροφόρηση από τις διοικητικές υπηρεσίες των διευθύνσεων εκπαίδευσης στις οποίες υπάγονται, χωρίς μάλιστα να έχουν το δικαίωμα της πλήρους πληροφόρησης ή της ένστασης. Η απάντηση που παίρνουν είναι ένα απλό ναι ή ένα όχι.

Όσο για τους "μαχητικούς" και επαναστάτες συνδικαλιστές (ΕΛΜΕ & ΟΛΜΕ), ετοιμάζονται για την επανάσταση του Σεπτεμβρίου, αφού στην σύγχρονη μεταπολιτευτική ιστορία οι αγώνες γίνονται μετά τα γεγονότα. Προς το παρόν προέχουν οι θαλασσοθεραπείες τους, μηδέν του με την καταργημένη εκπαιδευτική και οργανική θέση Προέδρου της ΟΛΜΕ.

Παρεπιμπόντως θέτουμε και το ερώτημα: Στους υπεράριθμους που πρέπει να υποβάλλουν αίτηση μετάταξης, περιλαμβάνεται ή όχι και το ηγετικό στέλεχος της ΔΑΚΕ και μέλος του Δ.Σ. της ΟΛΜΕ κ. Πεππές;.. Εκτός βέβαια εάν πρόκαμε να κάνει πάλι μεταξύ στον παλιό του κλάδο του (ΠΕ 4) από τον οποίο την εποχή της απόσπασης του στο Δήμο Αθηναίων και με βάση αυτή μετατάχθηκε στο κλάδο ΠΕ 19.

Υ.Γ.κ. Παναγιώτη Τσιωτάκη: Κανείς, ακόμη και μετά τη διαβούλευση του σχεδίου νόμου ή την ψήφισή του από τη Βουλή, δεν μπορεί να σας διαβεβαιώσει για τις αλλαγές στη Β/θμια Εκπαίδευση. Οι πραγματικές αλλαγές θα φανούν με την δημοσίευση των προβλεπόμενων από το σχέδιο νόμου Υπουργικών Αποφάσεων, οι οποίες προς το παρόν παραμένουν έτοιμες στα συρτάρια του ΙΕΠ, του ΕΟΠΠΕΠ και της Γ.Γ. Δια Βίου Μάθησης. "Γεύση" του τι θα ορίζουν μπορεί κάποιος να πάρει από όσα βγαίνουν με το σταγονόμετρο στις περίφημες μελέτες και τα αποτελέσματα των προγραμμάτων ΕΣΠΑ του ΙΕΠ, του κ. Σωτήρη Γκλαβά.

Κυριακή 18 Αυγούστου 2013

Πολύ τυχερή η κυβέρνηση γιατί συνέβη τώρα …
“Η κυβέρνηση είναι πολύ τυχερή που του ατύχημα με τον 19χρονο στο τρόλεϊ έγινε στο αποκορύφωμα των θερινών διακοπών. Συνήθως τέτοιες καταστάσεις οδηγούν σε σοβαρά προβλήματα με μαζικές διαδηλώσεις ακόμα και σε χώρες που δεν αντιμετωπίζουν το οικονομικό πρόβλημα της Ελλάδας. Π.χ. στις ΗΠΑ ειδικά να το θύμα ήταν έγχρωμος θα είχε καεί ολόκληρη η πόλη” σχολίαζε στο defencenet.gr πολιτικός αναλυτής μεγάλης δυτικής πρεσβείας.
MAT FOTIA Θάνατος 19χρονου στο τρόλεϊ: Πολύ τυχερή η κυβέρνηση γιατί συνέβη τώρα ...
Και από μόνη της η παρατήρηση δείχνει τους κινδύνους κλιμάκωσης των κινδύνων εσωτερικής ασφάλειας σε μία κοινωνία που απλά δεν αντέχει άλλο.
Το ίδιο το πόρισμα είναι κόλαφος για τον ελεγκτή: Σύμφωνα με το πόρισμα, ο 19χρονος «διαπληκτίστηκε με τον ελεγκτή, ο οποίος τον τράβηξε από την μπλούζα, για να μην αποβιβαστεί. Στη συνέχεια, ενώ του ξέφυγε, έτρεξε προς την πόρτα. Πάτησε το μπουτόν κινδύνου, το όχημα επιβράδυνε και με το άλλο χέρι του έσπρωξε την πόρτα για να ανοίξει. Όταν άφησε το χέρι του από το μπουτόν, η πόρτα έκλεισε, με αποτέλεσμα να του “πιάσει” το πόδι και να γυρίσει το σώμα του. Ο άτυχος νέος, στην προσπάθειά του να απεγκλωβιστεί, έπεσε».
Οι μάρτυρες μεταδίδουν προσβλητική και απαξιωτική συμπεριφορά του ελεγκτή και του οδηγού κατά του 19χρονου.
Εμείς να πούμε ότι απλά δεν είχε κανένα δικαίωμα να τον αγγίξει και να προσπαθήσει να τον συλλάβει. Aυτό είναι δουλειά της αστυνομίας…
Οδηγός και ελεγκτής απλά προσωποποιούν το απεχθές πρόσωπο της τρόικας και της κυβέρνησης που από την μία στέλνει στην ανεργία 7 στους 10 νέους της ηλικίας του άτυχου Θανάση Καναούτη από την άλλη έχει απαίτηση από τους πολίτες να είναι συνεπείς στις οικονομικές τους υποχρεώσεις που ξεκινούν από το απλό εισιτήριο του τρόλεϊ και φτάνουν μέχρι τις πληρωμες φόρων που εξεπερνούν ακόμα και την πιο άρρωστη φαντασία…
Τα επεισόδια που ακολούθησαν την κηδεία είναι απλά το πρελούδιο αυτού που έρχεται σε λίγες ημέρες.
Ένα τυχαίο γεγονός μπορεί ανά πάσα στιγμή να τα τινάξει όλα στον αέρα…

Καταργούν την πληροφορική απο το ΛΥΚΕΙΟ