Κυριακή 25 Μαρτίου 2012

Η καφρίλα που εισβάλλει σπίτι σου και σου κλέβει ψυχή,όνειρα κι αξιοπρέπεια






Όλα τα μωρά στη πίστα" της αστικής προπαγάνδας

Πριν δύο χρόνια στη σχολή, σε ένα μάθημα, ο καθηγητής μας είπε να παρακολουθήσουμε όλα τα δελτία ειδήσεων για μερικές μέρες και να κάνουμε διάφορες παρατηρήσεις πάνω σε ορισμένα ζητήματα.
Η κοινωνικο-πολιτική κατάσταση προφανώς δεν είχε καμία σχέση με τη σημερινή και κυρίως δεν ήταν τόσο τεταμμένη.
Πάντως από τότε, τις ειδήσεις τις βλέπω κάπως διαφορετικά.
Τις τελευταίες εβδομάδες όμως τα παιχνιδάκια
και οι στοχευμένες προσπάθειες των ειδησεογραφικών παραγόντων
"βγάζουν μάτι"!
Είναι λες και έχουν ανοίξει
κάθε εγχειρίδιο χειραγώγησης της μάζας που έχει γραφεί
και να το εφαρμόζουν στην εντέλεια.

ΚΑΘΕ δελτίο ειδήσεων εδώ και τρεις-τέσσερις μέρες
κινείται απαρέγγλιτα πάνω σε δύο παράλληλους άξονες.
Μέσα σε αυτούς τους δυο άξονες (μοτίβα)
χωράει κάθε είδηση που επιλέγεται να παιχτεί στα κεντρικά δελτία ειδήσων.
Στην πρώτη γραμμή εντοπίζουμε το "μαστίγιο".
Όλοι οι φόβοι και οι απειλές που συζητώνται τους τελευταίους μήνες.
Ένα μπουκέτο μιζέριας αποτελούμενο από τρομοκρατία για μείωση μισθών, αυξανόμενης εγκληματικότητας συνοδευμένης από κορώνες μισαλλοδοξίας,
δήθεν αποκαλύψεων για επίορκους δημοσίους
και πολλών άλλων παρόμοιων θεμάτων.

Η δεύτερη γραμμή της ειδησεογραφίας είναι η πιο "δημοσιοκαφρική".
Αυτή που θυμίζει τις προεκλογικές περιόδους του '80 και του '90.
Το ζουμερό "καρότο" που μας προσφέρει το καθεστώς
από τη στιγμή που αποφάσισε να μας μας αφήσει να εκλέξουμε.

Αυτό το μπουκέτο είναι πιο πολύχρωμο:
η Πανεπιστημίου γίνεται ένας απέραντος πεζόδρομος
κάτω από το άγρυπνο και βαριεστημένο βλέμμα του κ. Λουκά,
3 υπουργοί/ninja ως άλλοι υπερήρωες
εντοπίζουν και εξολοθρεύουν το απανταχού Κακό
(η Αννούλα η Διαμαντοπούλου,

ο Love-έρδος

και η ηγετική τρελόφατσα με τα αμέτρητα τικ, ο Μιχάλης ο Χρυσοχοΐδης),

οι ξένες επενδύσεις αρχίζουν και χτυπάνε την πόρτα μας και
α! ναι! μόλις είδαμε ότι έχουμε και ένα πλεόνασμα
(σε κάτι που δε πολυασχολήθηκα να καταλάβω).

Αυτά με τα μάτια της ανάλυσης που μάθαμε να κάνουμε
στο (δημόσιο) πανεπιστήμιο που ΔΕΝ είναι για τα σκουπίδια
όπως θέλουν πολλοί να πιστέψουμε.
Πάμε τωρα να δούμε το εργατικό δυναμικό της ειδησεογραφίας.
Τους δημοσιογράφους των δελτίων:
τις μισθωτές πλύστρες των εγκεφάλων μας.

Ξεκινάει, λοιπόν, με τη "σκυτάλη της ενημέρωσης" (αυτές οι δημοσιογραφικές κλισέ εκφράσεις βγάζουν πολύ γέλιο ή είναι η ιδέα μου;) ο Ευαγγελάτος.

Ένας πενηνταρίζων κυριος που όμως νομίζει ότι είναι τρελό γκομενάκι και δε βάζει κώλο κάτω για δύο ώρες επειδή είναι μαχητικός ρεπόρτερ. Το iPad τον κάνει να νιώθει ακόμα πιο γαμάτος και όποτε μπορεί, τραβάει γραμμές στο χάρτη για να "δείξει ακριβώς τι συνέβη".
Μερικές φορές ξεχνάει ότι παρουσιάζει ειδησεογραφική εκπομπή και νομίζει ότι ακόμα ψάχνει για "αποδείξεις" σπέρματος σε ξένα στρώματα και ούρων στα φυστίκια στο Ρουβά.
Ειρωνικότατος μέχρι αγένειας στους καλεσμένους του,
ρωτάει και δεν δίνει χρόνο για απάντηση.
Διακρίνεται μια ελαφρά στύση όποτε πέφτει ξεκατίνιασμα.
Η στύση γίνεται εντονότερη όταν λέει την φράση:
"...αφήστε με να συντονίσω τη συζήτηση".
Συμφερόντων Αλαφούζου.
Σύζυγος Τατιάνας.

"Απέναντι", στον Alpha ο Schröter.
Άλλος σέξης από κει. 'Ολο χαμόγελο που δε ξέρεις τι σκατά κρύβει από πίσω. Παρουσιάζει το πιο κιτς δελτίο που έχει υπάρξει στην ελληνική τηλεόραση.
Είναι και αυτό μια πρωτιά, δε μπορείς να πεις.
Επίσης αγενέστατος, όμως όχι προς τους καλεσμένους του.
Τέτοιους δεν έχει και πολλούς ο κακόμοιρος.
Τα απωθημένα του τα βγάζει στους ρεπόρτερ του καναλιού
του οποίους διακόπτει και κόβει από το πλάνο όποτε του καυλώσει!

Επίσης θα ήθελα μια επίσημη απάντηση στο εξής: για ποιόν αρρωστημένο λόγο στέλνεις μια δημοσιογράφο από τη Κάντζα στην Ακρόπολη για να σου κάνει αναφορά σε θέματα όπως τα γενόσημα και η διαφθορά στο δημόσιο;

Αυτουνού η στύση δεν είναι διακριτή επειδή είναι συνέχεια καθιστός,
αλλά είμαι 200% σίγουρος ότι του αναστατώνεται το "είναι" του
όταν λέει τη φράση
"Δείτε, κυρίες και κύριοι σε λίγο".

Συμφερόντων Κοντομηνά. Μετά Γερμανών. Μετά πάλι Κοντομηνά.
Ήταν σύζυγος ψηλής-λεπτής αλόγας αλλά τώρα γκομενίζει ελεύθερα. (είδατε που κιτρινίζει λίγο και το MessyGreekSalad? για να μη γκρινιάζετε!)

Είναι 20:00. Έχεις ήδη περάσει μία ώρα με τον Ευαγγελάτο και τον Σρόιτερ
και λες να αλλάξεις κανάλι.
Βάζεις Mega.
Ξέρεις ότι είναι λάθος, αλλά απόψε θες να κάνεις κάτι τρελό.
Η αδρεναλίνη που νιώθεις τη στιγμή που φλερτάρεις με το έμφραγμα
διαβάζοντας την σημερινή κάρτα των περικοπών σε εξιτάρει.
Σε καλησπερίζει η Τρέμει.
Δεν την αναγνωρίζεις απο το πρόσωπο γιατί αυτό αλλάζει συνεχώς
σαν συναρμολογούμενο και δεν το προλαβαίνεις.
Ξέρεις όμως ότι είναι αυτή επειδή βλέπεις εκείνο το κολιέ
που έχεις συνδυάσει με κάθε περικοπή του μισθού σου
και με κάθε σωτηρία της χώρας σου, να λαμπιρίζει.
Το μάτι γουρλώνει και διαβάζει autocue.
Αυτό σε γενικές γραμμές.
Δεν προσφέρει πολλά περισσότερα στο σύμπαν. Συμφερόντων Μπόμπολα, Βαρδινογιάννη, ΔΟΛ/Ψυχάρη, αλλά και γενικότερα ό,τι κάτσει αρκεί να είναι ΠΑΣΟΚ και Βενιζέλος.

Τρελός παππούς
Το support της Τρέμη εχουν αναλάβει τρεις μαχητές της δημοσιογραφίας. Καμικάζι θα τους έλεγε κανείς. 20:10. Δίπλα στη Τρέμη
σκάει παράθυρο με φάτσα τρελού παππού.
Ο Πρετεντέρης.
Υπάρχει μια ανεπιβεβαίωτη φήμη ότι το όνομά του σημαίνει μια κακιά λέξούλα στα αρχαία σανσκριτικά.
Είναι ο πρώτος δημοσιογράφος για τον οποίο γράφτηκε και προσωπικό σύνθημα.
Οι εμμονή του
εναντίον κάθε λαϊκής διεκδίκησης είναι παροιμιώδης. Ίσως έχει ενστερνιστεί τόσο πολύ το σύνθημα του ΚΚΕ,
"ή με το κεφάλαιο, ή με τον εργάτη"
που νιώθει πραματικά μέσα του ότι κάθε πράμα που ζητάει ένας εργαζόμενος, ουσιαστικά, προσπαθεί να το πάρει προσωπικά από αυτόν.
Εκτός πραγματικότητας, με επιχειρηματολογία
που σε κάνει να θες ή να αυτοκτονήσεις.
Ή να σκοτώσεις.
Ο ρόλος του ουσιαστικά είναι να σε γυρνάει εναντίον του ίδιου σου του εαυτού. Το ανησυχητικό είναι ότι σε μερικούς ανθρώπους πιάνει.
Αντι-αριστερός μέχρις εσχάτων.
Τουλάχιστον όμως, είναι ειλικρινής ως προς αυτό.
Ξεκαθαρίζει ότι είναι εχθρός σου.
Ζηλεύει τον Καψή που πάντα φοράει πιο κουλ γυαλιά.
Σε αντίθεση με τους προηγούμενους κυρίους,
δεν είναι ξεκάθαρο το τι τον ερεθίζει.
Ξέρουμε όμως ότι του συμβαίνει όταν ξαφνικά η φωνή του ανεβαίνει καμιά εικοσαριά οκτάβες και οι λέξεις σκούζουν σαν γάτα σε οργασμό.

Αντιθέτως ο άλλος, ο μουσάτος, είναι ακόμα μεγαλύτερη μαμή.

Ο Παύλος Τσίμας, βγαίνει στο αριστερό παράθυρο της Όλγας, για να κάνει τον "αριστερό" αντίλογο επιπέδου. (τον πιάσατε τον συμβολισμό, έτσι;
είναι όμως οι άτιμοι εκει στο mega, σατανάδες!)
Τέλος πάντων, αυτός είναι ένα είδος Φώτης Κουβέλης της Δημοσιογραφίας.
Πουλάει υφάκι, υπευθυνότητα και λογική με το κιλό και σε τιμή κόστους.

Και όσος κοσμάκης τσατίζεται με τον Πρετεντέρη ο οποίος φωνάζει σαν υστερική σύζυγος βιομηχάνου που φοβάται ότι θα χάσει την στάνταρ ξαπλώστρα στη Μύκονο, τελικά πείθεται από τον Τσίμα που θέτει ακριβώς το ίδιο εκβιαστικό δίλημμα που θέτει και ο Πρετεντέρης, αλλά με λίγο πιο κοινωνικά φιλικό και politically correct (μη χεσω) λεξιλόγιο.
Ο Τσίμας παίζει να μην ερεθίζεται και με τίποτα. Γενικά είναι λίγο ξενέρωτο δελτίο από αυτή την άποψη.
Τελευταία σταρλετίτσα του δελτίου είναι ο Μανούσος ο Καψής.
Παρεξηγημένο παιδί απ' τα μικράτα του.
Το Μπομπολέικο όμως είναι φιλάνθρωπο
και τον έβαλε στο δελτίο
κι ας τον είχε κάνει ρόμπα ο Μητσικώστας εκεί στις αρχές της δεκαετίας του 2000 και η Λιάνα πριν κανα-δυο χρόνια.
Αν ακόμα δεν τον θυμάσαι,
είναι αυτός που σου βγάζει τη πίστη για να πει μια γαμωπρόταση.
Και που όταν την πει είναι τόσο μαλακία
που εύχεσαι να μη την είχε πει και να ήταν ακόμα στο δεύτερο "εεεε...". Γουστάρει μισθούς 300€.
Για τους άλλους. Ο ίδιος τα αξίζει τα 10-12 χιλιάρικα που παίρνει τον μήνα. Μπορεί να χρειαστεί καινούρια γυαλιά άλλωστε.

Αφού έχεις φάει το πρήξιμο της αρκούδας από το Mega, και επειδή νιώθεις την μιζέρια να πλακώνει την καρδιά σου, σκέφτεσαι ότι πριν αυτοκτονήσεις, ίσως πρέπει να δεις μήπως τα λένε διαφορετικά στον Αnt1.
Πατάς το κουμπί. Φάτσα-κάρτα η Χούκλη.

Για κάποιον ανεξήγητο λόγο την έχεις συνδέσει υποσυνείδητα με την προσωποποίηση της υπευθυνότητας, της νηφαλιότητας και της αντικειμενικότητας.

Μιλάμε, έχει κάνει και γαμώ τα μαρκετινγκ.
(λένε ότι στις σειρές του Παπακαλιάτη βάζουν φωτογραφία της Χούκλη να περνάει ανάμεσα από τα καρέ με πολύ γρήγορη ταχύτητα,
έτσι ώστε να την θεωρείς πρότυπο).

Ακούς λοιπόν με περισσότερη προσοχή τι λέει.
Η κάθε είδηση συνοδεύεται άμεσα από τρελά πετυχημένο και ευφάνταστο σχεδιάκι πάνω δεξιά στην οθόνη
(π.χ. σε θέμα μόλυνσης από πετρέλαιο
θα σκάσει δίπλα της υδρόγειος με μπιτόνι βενζίνη.
Σε θέμα κοψίματος μισθού θα σκάσει πάκος πενηντάευρα και δίπλα ψαλίδι.
Οι τύποι είναι πολύ μπροστά σου λέω!).
Η είδηση είναι εξίσου μίζερη με την ίδια του Mega πάντως.
Απλά εδώ μπορεί να πετύχεις και κανέναν φίλο σου να λέει αγανακτισμένος στη κάμερα πόσο δύσκολα τη βγάζει πέρα τώρα με τη κρίση,
ότι δεν μπορεί να πάρει ούτε γάλα για το πιτσιρίκι και ότι για όλα φταίνε
"ΑΥΤΟΙ ΟΙ 300 ΠΟΥ ΜΑΣ ΚΥΒΕΡΑΝΕ!".

Βέβαια, εσύ ξέρεις ότι χτες τα έσπαγε στον Κιάμο,
ότι δεν έχει παιδιά
και ότι είναι ταμίας στη τοπική του Πασόκ, αλλά δε πειράζει μωρέ.
Το ρεπορτάζ τελειώνει.

Full-frame η Χούκλη αλλά με λίγο ύποπτο χαμόγελο.
Κάτι σου ετοιμάζει.
Προσφωνεί τον δημοσιογράφο-σχολιαστή και ανοίγει το παράθυρο.
Και κάπου εδώ ξεκινάει το πιο παρανοϊκό θέαμα.
Ο σχολιαστής, έχει και αυτός autocue.
Τα σουπεράκια από κάτω είναι εκτενέστατα,
τα γράμματα ίσα που χωράνε στον δωσμένο χώρο και στενάζουν τα καημένα, αλλάζουν με ανεπανάληπτη ταχύτητα και, το κυριότερο, γράφουν αυτό που θα πει ο σχολιαστής πριν το πει.
Για λίγα δευτερόλεπτα νιώθεις ότι βρίσκεσαι στη ζώνη του λυκόφωτος και προσπαθείς να καταλάβεις αν το είπε και μετά το διάβασες,
αν το διάβασες και μετά το είπε ή αν έγινε κάπως ταυτόχρονα όπως όταν διαβάζεις υπότιτλους σε μια ταινία.
Αλλά μέχρι να το συνειδητοποιήσεις, το σουπεράκι έχει ήδη αλλάξει, ο σχολιαστής ήδη το διαβάζει με πάθος και πόνο και τελικά καταλαβαίνεις ότι ΌΛΟ το δελτίο είναι ένα γραμμένο και ίσως προβαρισμένο σενάριο. Όλο όμως. Tragic! (Συμφερόντων Κυριακού για να μην ξεχνιώμαστε)

Πήγε 21:03. Νόμιζες πως γλύτωσες. Αλλά διαπιστώνεις ότι σχεδόν όλα τα κανάλια δεν έχουν τίποτα που να αξίζει. Προχωράς λοιπόν. Φτάνοντας στα μεγαλύτερα νούμερα του τηλεκοντρόλ πέφτεις ξανά στο ΣΚΑΪ.
Την ώρα που ο Ευαγγελάτος είναι καθ' οδόν για την τρυφερή και στοργική αγκαλιά της Τατιάνας, η Σία Κοσσιώνη πιάνει δουλειά.

Η μιζέρια παραμένει ίδια διακαναλικά, αλλά εδώ θα δεις και άλλα πράματα. Λίγο πιο elegant γλώσσα. Μεταδίδουν τις ειδήσεις όχι για τη πλέμπα που έβλεπε Ευαγγελάτο, αλλά για τo ανφάν γκατέ της ελληνικής επιχειρηματικής και βιομηχανικής σκηνής.
Πάντως η βασική και κυριότερη διαφορά αυτού του δελτίου από τα υπόλοιπα είναι ότι εδώ τον λένε Γιουνκέρ, όχι Γιούνκερ
που τον λένε οι μπουρτζόβλαχοι στου μεγκατσάνελ!

Η Σία δεν έχει τόσο ενεργό ρόλο σε αυτό το δελτίο, αν εξαιρέσουμε μερικές προβοκατόρικες ερωτήσεις που κάνει σε όλο το θρυλικό δημιοσιογραφικό team για να το ξεσηκώσει λίγο.

Ειδικά όταν οι ερωτήσεις αναφέρονται στο ΚΚΕ και το ΣΥΡΙΖΑ εγώ την κάνω πολύ χάζι, γιατί δυσκολεύεται ακόμα και στις λέξεις η καημενούλα μωρέ.

Το δημοσιογραφικό team του Άρη

και του Πάσχου
είναι εκεί για να αρχίσει το σκληρό ξεκατίνιασμα σε οτιδήποτε του θυμίσει
"τις παλιές συνήθειες του Έλληνα που πρέπει να κοπούν μαχαίρι".

Αρχίζει να σου λείπει ο Πρετεντέρης και αυτό το γεγονός είναι από τα πιο ανησυχητικά. Σε αυτή την σκληρή ομάδα ανήκει και ένας άλλος άνθρωπος.
Ο Μπάμπης Παπαδημητρίου.
Ένα αγόρι που έπεσε στα άκαρδα δίχτυα του σκληρού δελτίου του Σκάι και που πολύ συχνά αναγκάζεται να πει βαριές κουβέντες κατά πάντων, αλλά που στην προσωπική του ζωή έχει όνειρο να καταφέρει επιτέλους να εντοπίσει την ακριβή μετάφραση του "selective default" στο GoogleTranslate χρησιμοποιώντας τις, δικής του εμπνεύσεως, μεθόδους που παρουσίασε μια φορά στο δελτίο του Σκάι. Το μόνο που μπορεί να ερεθίσει λίγο την ομάδα αυτών των μουτζαχεντίν της προπαγάνδας είναι τα iPads και η Σία. Βασικά τα iPads όμως.

Το δελτίο του ΣΚΑΪ ξεκίνησε στις 21:00. Στις 21:10 έχεις κλατάρει. Την έχεις σβήσει τη μαλακισμένη τη τηλεόραση. Σε εκνεύρισαν τόσο οι πούστηδες που δεν έδωσες την ευκαιρία στο δελτίο της ΕΤ3 που ξεκινάει στις 22:00 να σε ενημερώσει λίγο πιο ανθρώπινα και με λίγο περισσότερο σεβασμό.
Δυστυχώς ποτέ δεν της την δίνεις αυτή την ευκαιρία.
Την αξίζει όμως.
Πολύ περισσότερο από την ευκαιρία που δίνεις κάθε βράδυ στην καφρίλα και την αλητεία του Mega και του Σκάι να εισβάλλει σπίτι σου και ουσιαστικά να σου κλέβει ψυχή, όνειρα και αξιοπρέπεια.


 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου