Ποιον αγαπάς περισσότερο, τη μαμά ή τον μπαμπά;

Έχετε ρωτήσει κι εσείς; Διαβάστε σε πόσο δύσκολη θέση φέρατε ένα παιδί.

 

 

Παλαιότερα, το φαινόμενο ήταν συχνότερο. Η ερώτηση «ποιον αγαπάς περισσότερο, τη μαμά ή τον μπαμπά» λεγόταν αβασάνιστα και ανερυθρίαστα, ακόμη και σε παιδιά προσχολικής ηλικίας, τα οποία κοιτούσαν με μάτια σαστισμένα αδυνατώντας να απαντήσουν.

Με έκπληξη διαπιστώσαμε ότι η ερώτηση τίθεται ακόμη και σήμερα. Όχι από τους ίδιους τους γονείς, αλλά από τρίτα πρόσωπα, συγγενείς και φίλους που, ίσως σε στιγμές αμηχανίας, καταφεύγουν σε αυτό το δύσκολο ερώτημα.

Για ένα παιδί προσχολικής ηλικίας, είναι πολλές οι δυσνόητες έννοιες σε αυτή την ερώτηση. «Κατ’ αρχήν, τι σημαίνει αγάπη για ένα παιδί;» επισημαίνει η ψυχολόγος- παιδοψυχολόγος Θεοδώρα Μπακουρίνη. Και πως μπορεί, άραγε, ένα παιδί να βάλει ζύγι σε μία έννοια που ακόμη δεν μπορεί να κατανοήσει;

Η κα. Μπακουρίνη επισημαίνει ότι το θέμα μπορεί να είναι εξαιρετικά περίπλοκο. «Ένα παιδί μπορεί να νιώθει απόρριψη από έναν γονέα επειδή λείπει πολλές ώρες στη δουλειά» ή μπορεί να είναι μοναχοπαίδι και να μην θέλει να προδώσει ή να στεναχωρήσει κανέναν από τους δύο του γονείς.

«Σε κάθε περίπτωση, με αυτή την ερώτηση αναγκάζουμε το παιδί να σκεφτεί διαφορετικά τους δύο ρόλους. Το βάζουμε στη διαδικασία να διαχωρίσει δύο ρόλους, που για εκείνο δεν είναι διακριτοί. Αυτό είναι πολύ σοβαρό και πολύ βίαιο», εξηγεί.

Σε τελική ανάλυση, αν ζορίσουμε το παιδί να διαλέξει ανάμεσα στη μαμά και τον μπαμπά, το κάνουμε να νιώσει, έστω και για μια στιγμή, ένοχο, επειδή έχει κάνει αυτόν που απέκλεισε με την απάντησή του να υποφέρει.

Σε αυτή την ηλικία τα παιδιά είναι ήδη σε θέση να κατανοούν πλήρως τις χειρονομίες, τα νεύματα, το βλέμμα (την εξωλεκτική δηλαδή έκφραση) των ανθρώπων που είναι κοντά τους. Όταν ο μπαμπάς και η μαμά είναι παρόντες, το παιδί νιώθει λιγότερο ελεύθερο να απαντήσει.

Με την εξαίρετη νηπιακή ευαισθησία του καταφέρνει να συλλάβει την ακούσια ένταση των γονιών του, που βιώνουν κατά βάθος την απάντησή του σαν μια ετυμηγορία.

Η κα. Μπακουρίνη αναφέρει ότι εάν θέλουμε πραγματικά να καταλάβουμε κάτι για την συμπεριφορά του παιδιού τότε μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε άλλους τρόπους. Μπορούμε, για παράδειγμα, να ζητήσουμε από το παιδί να μας πει πώς νιώθει ή τι κάνει όταν είναι μαζί με κάθε γονέα.

Μπορούμε επίσης να χρησιμοποιήσουμε τα παιχνίδια προσποίησης. Δώστε στο παιδί δύο κούκλες, πείτε του ότι είναι μπαμπάς και παιδί και αφήστε το να παίξει. Σύντομα θα καταλάβετε πως νιώθει για τον πατέρα του και εάν υπάρχει κάποιο συναισθηματικό κενό.