Η "δημιουργική" καταστροφή της Παιδείας - Μια ιστορία από το μέλλον

Η επικρατούσα σήμερα ιδεολογία της μνημονιακής κυβέρνησης, αυτών που παίρνουν τις αποφάσεις και ασκούν εξουσία, είναι ότι για όλα τα κακά που μας συμβαίνουν σήμερα, ευθύνη φέρει το υπερτροφικό Κράτος και ο ευρύτερος Δημόσιος τομέας.

Ότι καλό θα συμβεί στο μέλλον για εμάς και τα παιδιά μας, θα προέλθει μόνο από τον Ιδιωτικό τομέα.

Η εφαρμογή αυτής της ιδεολογίας στην πράξη εκφράζεται με μια επιχείρηση ιδιωτικοποίησης βασικών τομέων που ελέγχονται από το κράτος. Κύριος και πρωταρχικός στόχος των ιδιωτικοποιήσεων είναι η Δημόσια Παιδεία, η Δημόσια Υγεία, και οι Δημόσιες Επιχειρήσεις Κοινής Ωφέλειας ( Ενέργεια, Νερό, Καθαριότητα, Μέσα Μαζικών Μεταφορών).

Η Παιδεία ήρθε αυτές τις μέρες στην επικαιρότητα με τις κινητοποιήσεις των εκπαιδευτικών και των γονέων σαν αντίδραση στην υποβάθμιση της Δημόσιας Παιδείας.

Αυτό όμως που πρέπει να γίνει κατανοητό από όλους είναι ότι τελικός στόχος των κυβερνητικών μέτρων, δεν είναι η καλύτερη λειτουργία των σχολείων και η ταυτόχρονη εξοικονόμηση πόρων, αλλά η Ιδιωτικοποίηση της Δημόσιας Εκπαίδευσης.

Ακολουθείται μια σταθερή πολιτική μείωσης πόρων στην Παιδεία, με στόχο και αποτέλεσμα την υποβάθμιση της. Έτσι η Δημόσια Εκπαίδευση θα απαξιωθεί στη συνείδηση των πολιτών ενώ ταυτόχρονα θα έχουν φροντίσει να αναδείξουν τις αρετές της Ιδιωτικής Εκπαίδευσης.

Ουσιαστικά καταστρέφουν τη Δημόσια Εκπαίδευση, μέσα από τα ερείπια της οποίας θα αναδειχθεί αυτό που μας πλασάρουν σαν υγιές και καινούργιο, η Ιδιωτική Εκπαίδευση.
Αυτή είναι η «Δημιουργική» Καταστροφή της Δημόσιας εκπαίδευσης που ονειρεύονται οι νεοφιλελεύθεροι κυβερνώντες, μόνο που δε μας το λένε.

Το Δημιουργικό για αυτούς είναι η Ιδιωτική Εκπαίδευση που θα αναδειχθεί σαν αναγκαιότητα στη θέση της Δημόσιας, που θα έχουν φροντίσει να Καταστρέψουν
( ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ).

Στο προσεχές μέλλον τα Δημόσια Σχολεία θα στεγάζονται σε κτίρια με όλο και πιο σοβαρά προβλήματα υποδομών ( τα παιδιά που κρύωναν το χειμώνα ήταν μόνο η αρχή ), θα έχουν ελλείψεις σε βιβλία και ανεπαρκές διδακτικό προσωπικό.

Η μείωση των οργανικών θέσεων των σχολείων, θα προκύπτει σαν αναγκαιότητα, λόγω της διαρκούς μείωσης του διδακτικού προσωπικού. Δύο τάξεις σε μια αίθουσα, 40 η 50 μαθητές σε μια τάξη θα είναι αναγκαίο και σύνηθες για τη λειτουργία των Δημόσιων Σχολείων.

Δίπλα σ αυτά τα σχολεία θα έχουν φροντίσει να ξεπηδήσουν σύγχρονα Ιδιωτικά Εκπαιδευτήρια σε σύγχρονα κτίρια με πλήρη κάλυψη σε διδακτικό προσωπικό.

Έτσι οι γονείς θα μπορούν, θα έχουν την ελευθερία της επιλογής , ανάμεσα σε ένα υποβαθμισμένο Δημόσιο και σε ένα σύγχρονο Ιδιωτικό Σχολείο, που θα προσφέρει την «καλή» εκπαίδευση.

Το ερώτημα που λογικά τίθεται είναι : Πώς οι γονείς θα στέλνουν τα παιδιά τους στο Ιδιωτικό Σχολείο εφ όσον δεν θα έχουν χρήματα να το πληρώσουν;

Στο Δημόσιο Σχολείο τα παιδιά θα εγγράφονται έτσι κι αλλιώς δωρεάν. Όσον αφορά όμως το γονέα που επιθυμεί ( επιλέγει ) να εγγράψει τα παιδιά του σε Ιδιωτικό Σχολείο, αυτός θα παραλαμβάνει κουπόνια από το κράτος , ανάλογα με τα παιδιά που έχει στο σχολείο. Με τα κουπόνια ο γονέας θα πληρώνει τον επιχειρηματία της εκπαίδευσης. Ο ιδιώτης επιχειρηματίας της εκπαίδευσης θα πληρώνετε από το κράτος ανάλογα με τα κουπόνια που θα συγκεντρώνει και θα παραδίδει.

Με αυτή τη διαδικασία θα δούμε στο μέλλον μια δραστική μείωση των Δημόσιων Σχολείων σε αντίθεση με μια μεγάλη αύξηση των Ιδιωτικών.
Οι δάσκαλοι και οι καθηγητές των σχολείων που θα κλείνουν η θα μένουν άνεργοι η θα κατευθύνονται στα νέο-δημιουργούμενα Ιδιωτικά Σχολεία. Η πρόσληψη τους θα γίνετε με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια με τους όρους και τους κανόνες της αγοράς.

Έτσι μεγάλο κομμάτι των πόρων που πριν κατευθύνονταν στη Δημόσια Εκπαίδευση θα κατευθύνεται στα χέρια των Ιδιωτών Επενδυτών της Εκπαίδευσης. Ουσιαστικά δηλαδή η επιχειρηματική ενίσχυση των Ιδιωτικών Εκπαιδευτηρίων με κρατικούς πόρους θα γίνει μέσω της διάλυσης της Δημόσιας Εκπαίδευσης.

Το αν το κράτος θα καλύπτει στο αόριστο μέλλον με κουπόνια τους γονείς των παιδιών ώστε να μπορούν τα παιδιά να μορφώνονται δωρεάν, είναι ένα ερώτημα που θα μένει ανοιχτό. Η προοπτική όμως που διαγράφεται είναι: Εκπαίδευση μόνο για τα παιδιά των πλουσίων.

Μήπως όμως όλα αυτά είναι σενάρια φαντασίας; Η απάντηση είναι ΟΧΙ.

Η πολιτική αυτή εφαρμόστηκε μετά από εισήγηση του Μίλτον Φρίντμαν στη Νέα Ορλεάνη μετά τον τυφώνα Κατρίνα. Με την πολιτική αυτή εξαφανίστηκαν τα Δημόσια Σχολεία και τη θέση τους κατέλαβαν τα Ιδιωτικά*.

Το ενδιαφέρον όμως σε ότι αφορά εμάς είναι ότι πριν δύο χρόνια το ΙΟΒΕ (σύμβουλος του ΣΕΒ), του οποίου τότε προΐστατο ο νυν υπουργός Οικονομίας Γ Στουρνάρας, εκπόνησε μελέτη για τη λειτουργία σχολείων στην Ελλάδα, με κουπόνια!!!